ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΤΗΣ ΦΥΓΗΣ

Αν φύγω από  τη χώρα μου ποιος θα με ψάξει;

Κι  αν θα πεθάνω ποιος θα με κλάψει;

Το σάπιο σύστημα γρανάζι σπασμένο

Στο άθλιο αύριο τι να προσμένω;

Κλέψαν την εργασία μου , κλονίστηκε η υγεία μου

Πήραν τα χρήματά μου

Αν μείνω ξέρω θα χαθεί η αξιοπρέπειά μου!

Η μάνα που με γέννησε και μ’ είχε αναθρέψει

Μου λεγε να χεις στο μυαλό τη θετική τη σκέψη…

Ιχνηλατώντας προσπαθώ  στου νου την παραζάλη

Στην παρωδία της ζωής να χτίσω κάποια άλλη…

Νοιώθω πως περιστρέφομαι σε δίνη απελπισίας

Σε βούρκο αργά βυθίζομαι σαν θύμα τιμωρίας..

Μετέωρο το βήμα μου, βήμα μελλοθανάτου

Που μόλις απορρίφθηκε  η αναστολή θανάτου…

Ατελείωτο κονσέρτο γίναν τα όνειρά μου

Κύκνειο άσμα ο στεναγμός μέσα από την καρδιά μου..

Λεηλατούνε τη ζωή ,του κράτους ηγεσία

Ψυχές απούσες δυστυχώς λόγω αυτοκτονίας…

Σιχάθηκα ειλικρινά αυτούς τους πατριώτες

Για την Ελλάδα αιμορραγούν, μα είναι αισχροί προδότες..

Θα ‘πρεπε να καταραστώ αυτούς και τα παιδιά τους

Να μάθω ότι χάθηκε για πάντα η γενιά τους

Μα ευτυχώς όμως γι αυτούς δεν είμαι εγώ κριτής

Γι αυτό θα επιβιβαστώ στο τρένο της φυγής..

Χωρίς ταυτότητα, δίχως πατρίδα

Θα ξεχάσω όσα έζησα και όλα όσα είδα…

Ανθρώπους  που έψαχναν στα σκουπίδια τροφή

Δίχως αξιοπρέπεια και ίχνος από ντροπή..

Σαφώς είναι πιο  δύσκολο να ζήσω άλλο εδώ,

Παρά να φύγω μακριά και να ξενιτευτώ!

Απόφαση οδυνηρή αλλά και θαρραλέα

Νοιώθω να ζω στη χώρα μου μία ζωή λαθραία…

Κατάφερα και έπεισα όμως τον εαυτό μου

Αν φύγω το συντομότερο θα ‘ναι για το καλό μου!

Άλλωστε όπου κι αν βρεθώ , σ’ όποια χώρα κι αν πάω

Θα βρω κάποιους να μ’ αγαπούν και να τους αγαπάω!

Τα υπόλοιπα τα χρόνια μου μ’ αγνώστους θα τα ζήσω

Και ξέρω πως στη χώρα «αυτή» ξανά δεν θα γυρίσω.

Μα πάντα θα  ‘ναι στη σκέψη μου μα και στην προσευχή μου

Οι Φίλοι μου, οι Αδελφοί μα και οι Συγγενείς μου!!!!!!!!!!!

Mάνος Αργυρόπουλος