Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΠΑΡΑΜΙΛΛΗ ΑΓΑΠΗ








Του νου οι παραστάσεις, δεν είναι λίγες οι φορές  που παίρνουν διαστάσεις. Άλλοτε  είναι όμορφες κι άλλοτε με τρομάζουν,
Κι άλλοτε μοιάζουν δικαστές, τα λάθη που δικάζουν.
Θυμίζουν σκηνοθέτη ή σεναριογράφο.
Συχνά γίνονται αιτία, ποιήματα για να γράφω...
Μέσα από άλλο πρίσμα και οπτική γωνία,
προβάλλει ο νους στη σκέψη τρισδιάστατη ταινία!
Ντύνει με σάρκα και οστά τον άψυχο τον στίχο.
Και ζωντανεύει το όνειρο με άρωμα και ήχο.
Η έμπνευση δέσμη από φως έντονη στην καρδιά μου
Μα έντονη δείχνει κι η σκιά απ’ τα ελαττώματα μου
Μα αυτό που διευρύνει τους ορίζοντες του νου
Είναι η απαράμιλλη  αγάπη του Θεού.
Αυτόν που διατάζει τη γη μας να γυρνά
Και το κάθε αστέρι καλεί ονομαστικά
Αυτόν που δώρο μου ‘δωσε και Τον ευχαριστώ
Το χάρισμα σε λόγο να ‘χω ποιητικό
Στη μήτρα μέσα με έβλεπε σαν διαμορφωνόμουν
Αυτός με γνώριζε καλά κι εγώ ας μην φαινόμουν.
Πατέρας είναι στοργικός και πάντα με φροντίζει
Τα βάσανά μου πριν τα πω εκείνος τα  γνωρίζει
Τα άθελα μου σφάλματα πάντοτε συγχωρεί
Την ξεπεσμένη σάρκα μου ποτέ δεν λησμονεί
Έτσι ακριβώς αισθάνεται για όλα τα παιδιά του
Για όσα Τον πλησιάζουνε και όσα ζουν μακριά Του
Γι αυτά άλλωστε έστειλε τον γιο εδώ στη γη
Να δώσει ως λυτρωτική θυσία τη ζωή
Η πράξη αυτή από μόνη της φανέρωσε πολλά
Τον άνθρωπο ο Ιεχωβά πόσο τον αγαπά!!!!
Αν είσαι άνθρωπε γονιός κάτσε κι αναλογίσου
Εάν θα θυσίαζες εσύ για άλλους το παιδί σου!!
Μήπως για τη μητέρα σου; Για αδέλφια; Ή πατέρα;
Γνωρίζω, δεν θα το ‘κανες φίλε μου για κανέναν!
Κι όμως αυτό το έκανε ο Ύψιστος Θεός
Με αγάπη για τον άνθρωπο ανιδιοτελώς!
Γι Αυτόν ο κάθε άνθρωπος έχει μεγάλη αξία
Άσχετα από το χρώμα, φύλλο ή ηλικία.
Αυτό γίνεται φανερό από τα σχέδιά του
Όταν στον κήπο της Εδέμ έβαλε τα παιδιά του.
Τους είχε κάνει τέλειους ήταν ευτυχισμένοι
Με ιδιότητες Θεού ήτανε προικισμένοι.
Να ζήσουνε αιώνια είχαν προοπτική
Διευρύνοντας τον παράδεισο σε ολόκληρη τη γη.
Μα το αρχικό το σχέδιο πήρε αναβολή
Αιτία ο στασιασμός και η ανυπακοή.
Μα ευτυχώς δεν χάθηκε αυτή η προοπτική
Εφόσον κατατέθηκε θυσία λυτρωτική!
Αλήθεια δεν αισθανόμαστε ευγνώμονες γι αυτό;
Στον στοργικό Πατέρα μας και τον Ιησού Χριστό!
Τo βάθος της  απαράμιλλης αγάπης του Θεού μας
Πρώτο να το ‘χουμε αδελφοί καθημερνά στο νου μας!
Κι ας μην ξεχνάμε αδελφοί να λέμε ευχαριστώ
Στο Βασιλιά Εξαγοραστή τον Ιησού  Χριστό!
Ας δείχνει η πορεία μας πως δίνουμε αξία
Στο αίμα το πολύτιμο που δόθηκε ως θυσία
Με αγάπη στον Ιεχωβά πιστά να περπατούμε
Τον Ιησού Χριστό ως πρότυπο εμείς να μιμηθούμε!!!






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου