Ο εν οίκω θησαυρός μου!!!!

Δεκαοχτώ χρονών μικρό ήσουνα μπουμπουκάκι,
Σε γάμο όταν σε γνώρισα γλυκό μου γυναικάκι!
Τρελάθηκα , παλάβωσα, έχασα τα μυαλά μου,
Και τη ζωή μου θα ‘δινα για να γενείς δικιά μου!

Κι εφόσον καταφέραμε να γίνουμε ζευγάρι,
Μες του ουρανού τη σκοτεινιά φέραμε ένα φεγγάρι!
Ολγίτσα τ’ ονομάσαμε κι  ήτανε μία γλύκα,
Κι όταν μου χαμογέλαγε ξεχνούσα κάθε πίκρα!

Δεν άργησες Τουλίτσα μου  έκανες κι ένα αστέρι
Μα άσχημο ήτανε γι αυτό το πρώτο καλοκαίρι!
Ξενύχτια, πόνος ,δάκρυα , γέμισαν τη ζωή μας
Και πρώτο θέμα ήτανε αυτό στην προσευχή μας!

Ήτανε όμορφος, κουκλί, έμοιαζε στη μαμά του,
Και σύντομα ξεπέρασε αυτός το πρόβλημά του.
Ήτανε θέλημα Θεού Αργύρη μου να ζήσεις,
Ίσως να σε χρειάζεται γι Αυτόν να μαρτυρήσεις!

Τα χρόνια όμως πέρασαν και ήρθε κι άλλο αστέρι,
Που μοιάζει στον πατέρα του και το σχολειό δεν θέλει!
Είναι γκρινιάρης , νευρικός, αφράτος και γλυκούλης
Καλό παιδί θα έλεγα , μα λίγο πονηρούλης…

ΠΑΤΕΡΑ ,ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΕ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ,
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ!

( 15/2/2005)

ΟΛΓΑ


Είκοσι τριών ήμουν εγώ σαν έγινα πατέρας
Κι από το νου δε θα σβηστεί  ποτέ εκείνη η μέρα!
Ήταν θυμάμαι πρωινό,  Ιούλης καλοκαίρι,
Η ώρα επλησίαζε να γεννηθεί ένα αστέρι.
Αφού ειδοποιήθηκα πως ζύγωσε η ώρα
Απ’ τη δουλειά στο σπίτι μου ήμουν σε λίγη ώρα.
Στις σκάλες με περίμενε Ολγίτσα η μαμά σου
Την πήρα εγώ και φύγαμε ήρθε και η γιαγιά σου
Εφόσον φτάσαμε εκεί στην κλινική Τατιάνα
Οι νοσοκόμες σύντομα ετοίμασαν την μάνα.
Μες τις ωδίνες μπήκαμε εγώ και η μαμά σου
Απ’ την οθόνη Ολγίτσα μου έβλεπα την καρδιά σου.
Δεν άργησε μωράκι μου να ακουστεί η φωνή σου
Το χέρι της μανούλας σου χαϊδεύει το κορμί σου!
Η πόρτα άνοιξε που λες βγήκαν οι νοσοκόμοι
Μέσα στα χέρια τους κρατούν άγρια ανεμώνη.
Γρήγορα οι μέρες πέρασαν σε φέραμε στο σπίτι
Και τότε άρχισε που λες το άγριο ξενύχτι!
Τη μέρα όλη κοιμόσουνα , το βράδυ ξαγρυπνούσες
Εμένα και τη μάνα σου συχνά ταλαιπωρούσες..
Ένα βραδάκι κούκλα μου ξενύχτισα με σένα
Το πρώτο γέλιο με φωνή το χάρισες σε μένα!
Τα χρόνια όμως πέρασαν και η μικρή ανεμώνη
Από το σπίτι έφυγε, ζει στην Κοζάνη μόνη…
Κυρίαρχε Ιεχωβά του σύμπαντος Πατέρα
Προστάτευσε παρακαλώ ετούτη την κοπέλα!
Δήμητρα  που ‘ναι το παιδί, που ‘ναι η Ολγίτσα φως μου;
Θέλω να ξέρω πως περνά τώρα ο θησαυρός μου!
Μου λες ότι περνάς καλά να μην στεναχωριέμαι,
Τα μάτια όμως βουρκώνουνε όταν σε συλλογιέμαι!
Να ! έφτασε το Σάββατο! Θα έρθεις ή θα  ‘ρθούμε,
Όλοι μαζί θα σμίξουμε και πάλι θα χαρούμε!
Μα μην ξεχνάς ποτέ αυτό για να περνάς ωραία
Πάντα θα σου χρειάζεται μία καλή παρέα.
Παρέα βλέπω απέκτησες αγαπητή μου Όλγα.
Αργύρης ,Πέτρος απ’ τη μια, Κατερίνα και  Παγώνα!
Σου εύχομαι Ολγίτσα μου, εγώ και η μαμά σου
Αυτά τα χρόνια των σπουδών να ‘ναι απ’ τα πιο καλά σου!

 

ΑΡΓΥΡΗΣ

Αετόπουλο γεννήθηκες στη δυνατή τη μπόρα

δύσκολη ήτανε για σε η πρώτη σου η ώρα!

μα εσύ είσαι αετών παιδί και θέλεις να πετάξεις,

όλα τα λάθη των γιατρών θέλεις να διαγράψεις!

προσπάθεια αξιόλογη έκανες νεοσσέ μου,

και με τη χάρη του Θεού τώρα πετάς αϊτέ μου!

φτερά έχεις τώρα δυνατά που σκίζουν τον αέρα ,

καμάρι είσαι της μάνας σου αλλά και του πατέρα!

πρόσεχε αετόπουλο, να χεις το νου σου γιε μου!

όπλα παγίδες κυνηγών πάντα παραμονεύουν

το πέταγμα σου πρόσεχε τις χαμηλές τις πτήσεις,

το λάθος γίνεται εύκολα μπορεί και να χτυπήσεις.

οι αετοί δεν ζουν πολύ μες την αιχμαλωσία,

γι αυτό απέφευγε κι εσύ την κάθε αμαρτία!

θυμάσαι; ήταν θέλημα Θεού εσύ να ζήσεις!

γι αυτό τις συμβουλές του Γιαχ ποτέ μην αγνοήσεις!

αυτός σου έδωσε όραση φτερά για να πετάξεις,

το όνομα του τώρα εσύ πρέπει να το δοξάσεις!

η χαρά μας είναι περισσή μέσα στην εκκλησία

Αργύρη όταν βλέπουμε να κάνεις ομιλία!

τους αδελφούς να βοηθάς να γίνεσαι θυσία

γιατί κι αυτό αγόρι μου είναι υπηρεσία!

Αργύρη είσαι όμορφος σπάνια η ομορφιά σου!

όλοι μου λένε μου 'μοιασες μα μοιάζεις της μαμάς σου!

μα δε με νοιάζει αετέ πήρες τ' ανάστημα μου,

και θέλω να πιστεύω εγώ έχεις και την καρδιά μου!

Αν πω τα προτερήματα που 'χεις σ' αυτό το ποίημα,

θα χρειαστεί αγόρι μου να γράφω ένα μήνα.

φτάνουνε όμως τα καλά που έγραψα για σένα,

θα γράψω και για τ' άσχημα, δεν βρίσκω όμως κανένα!

τελειώνοντας το ποίημα αυτό ποτέ μη λησμονήσεις,

τα μάτια που 'κλαψαν για σε πρέπει να τα τιμήσεις!

σε ευχαριστώ Ιεχωβά εγώ και η κυρά μου,

για τα καλά αετόπουλα που έχω στη φωλιά μου!!!

                                                            
                                                               ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ



                              Το ποίμα αυτό το ξεκινώ με μια ευχαριστία

Σε Εσένανε Ιεχωβά γι αυτή την ευλογία!!!

Τέλειωσα δύο ποιήματα στον Άκη και στην Όλγα,

Το ποίημα αυτό Αλέξανδρε είναι για σένα τώρα!

Χειμώνα εσύ γεννήθηκες στα χιόνια και στο κρύο

Τ’ αστέρια μες το σπίτι μου δε θα ‘ναι μόνο δύο.

Γεννήθηκες Αλέξανδρε στην κλινική Τατιάνα

Μόνη όμως δεν ήτανε στον τοκετό η μάνα!

Βρισκόμουνα κι εγώ εκεί κουράγιο να της δώσω,

Εγώ όμως ζαλίστηκα ήθελα να ξαπλώσω!

Εσύ ήσουνα ψηλό μωρό μ’ ένα γλυκό μουτράκι,

Μόλις σε πρωτοκοίταξα μου θυμισες Ολγάκι.

Κύριε Αργυρόπουλε μου λέει ο γιατρός σου,

Με διαθέσεις άγριες γεννήιηκε ο γιος σου!

Ήσουνα άντρας γνήσιος όπως ο αδελφός σου

Και την επιβεβαίωσηέδωσες στο γιατρό σου!

Αφού οι μέρες πέρασαν σε φέραμε στο σπίτι

Και για τα δυο αδέλφια σου ήσουνα το παιχνίδι

Αλέξανδρε ήσουνα μωρό πολύ χαριτωμένο

Κι από τα δυο αδεέρφια σου το πιο χαιδεμένο

Τα χρόνια όμως πέρασαν και το όμορφο μωράκι

Το βλέπω να εξελίσσετε σε άγριο λιονταράκι!

Δεν είναι λίγες οι φορές που μπήκες τιμωρία

Γιατί όπως λέει η Γραφή φταίει η ανοησία.

Κοίτα να είσαι φρόνιμος και πείσματα μην κάνεις!

Δεν αγαπάς τη μάνα σου; Εσύ θα την τρελάνεις!

Το ξέρω όμως δε φταις εσύ μα τα γονίδια σου.

Όπως λέει η μνα σου έμοιασες του μπαμπά σου!

Αρκετά όμως ασχολήθηκα με τα ελλατώματα σου,

Ήρθε η ώρα για να πω και για τα θετικά σου.

Τα θετικά πάρα πολλά τα πήρες απ’ τη μαμά σου

Και πρώτα –πρώτα θα έβαζα την όμορφη καρδιά σου!

Είσαι καλός χριστιανός δεν χάνεις συναθροίσεις

Τους αδελφούς μας χαιρετάς , δίνεις και απαντήσεις.

Αν και μικρούλης ζήτησες να κάνεις ομιλία,

Και τακτικά ακολουθείς και στην υπηρεσία

Ευαγγελιζόμενος αβάπτιστος έγινες στα 8

Μόνος αυτό το ζήτησες από τον αδελφο!

Τα λόγια σου στην προσευχή είναι ποιοτικά

Όλους εμάς χαροποιούν και τον Ιεχωβά!

Πρόθυμος να ‘σαι πάντοτε να γίνεσαι θυσία,

Να σε αγαπούν οι αδελφοί έχει μεγάλη αξία!

Μα ακόμα εσύ είσαι μικρός και θέλεις προστασία

Στις συμβουλές θα πρέπει εσύ να δίνεις σημασία.

Παράλειψη θα ήτανε να μην αναφερθώ

Στα γούστα πόσο μοιάζουμε , γιε μου, εσύ κι εγώ!

Ρεμπέτικα τραγούδια ακούς,χορεύεις ζεμπεκάκι,

Χταπόδι και λουκάνικα , θέλεις για μεζεδάκι….

Το γούστο μας ολόιδιο και για τα θηλυκά.

Εγώ μπαμπά θα παντρευτώ , μου ‘λεγες, τη μαμά!

Κομπιούτερ παιχνιδομηχανές παίζεις στα δάχτυλά σου,

Λιγάκι όμως πρόσεξε και τα μαθήματά σου!

Γιε μου αν θέλεις στη ζωή να βγαίνεις νικητής,

Πως είσαι μαθητής Χριστού ποτέ μην αμελείς!

Τιμή να δίνεις στους γονείς το λέει η Γραφή σου,

Την ευλογία του Θεού για να ‘χεις στη ζωή σου!

Παρακαλώ Ιεχωβά εγώ κι η σύζυγός μου

Πρόοδο  θεοκρατική να ‘χει κι αυτός ο γιος μου!

Τελειώνοντας Αλ’εξανδρε αυτό το ποιηματάκι

Για μένα θα ‘σαι πάντοτε το πιο γλυκό μουτράκι!!!!