Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ







 Το ποίημα αφιερώνεται σε   όλους  αδελφούς
Που ζουν κάτω από πίεση και περιορισμούς.
Γι’  αυτούς που  εναντίωση έχουν καθημερνά
Απ’ το άδικο  τούτο σύστημα του αχρείου σατανά.
Στ’ αγαπημένα αδέλφια μας που ζούνε στη Ρωσία
Που υπομένουν διωγμό μα και δοκιμασία.
Σε αυτούς που είν’ φυλακές στη Νότια Κορέα
Μα και για τους κρατούμενους που ζουν  στην Ερυθραία
Θέλουμε να γνωρίζετε πως είστε στις καρδιές μας
Το θέμα σας ανελλιπώς είναι στις προσευχές μας.
Φροντίστε  να ενισχύετε την πίστη συνεχώς
Και μη ξεχνάτε στήριξη παρέχει ο Θεός!
Η πίστη είναι  άγκυρα μέσα στην τρικυμία
Που θα σας βγάλει αλώβητους απ’ τη δοκιμασία.
Ακέραιοι τιμάτε το Όνομα το Θείο
Άξιοι για να λάβετε το αιώνιο βραβείο.
Την ελπίδα να ενισχύετε αδέλφια τακτικά
Τις υποσχέσεις να στοχάζεστε του θεού Ιεχωβά!
Η πορεία ακεραιότητας που δείχνετε αδελφοί
Απάντηση ειν’ στο σατανά τον ψεύτη χλευαστή.
Όσο κι αν είναι δύσκολες οι μέρες που περνάτε
Βοηθός σας είναι ο Θεός, αυτό μην το ξεχνάτε!
Κι αν μοιάζετε απροστάτευτοι μέσα στην τρικυμία
Ζυγώνει εκείνος ο καιρός  που θα ‘χει νηνεμία.
Τα λόγια μη ξεχνάτε που  είπε ο Χριστός
Για  το Όνομά μου μισούμενος θα είναι ο πιστός!
Το βλέμμα αν προσηλώνετε στο αιώνιο βραβείο
Θα μοιάζει χάδι η γρατζουνιά που φέρνει το θηρίο.
Και αν  οι ηγέτες των κρατών το σώμα φυλακίζουν
Καρδιά  και νους ελεύθερα! Αυτά δεν τα ορίζουν!
Σύντομα φτάνει ο καιρός να σπάσουν τα δεσμά σας
Να νοιώσετε ελεύθεροι απ’ όλα τα δεινά σας
Μα ως τότε κάντε υπομονή και να εγκαρτερείτε
Κι ελευθερία απ’ το Θεό σίγουρα θα γευθείτε!





ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ





                                          
                                     Έκατσα και έγραψα σε ένα χαρτί,
Τους λόγους που έχω και τα γιατί,
Θα πρέπει να λέω ευχαριστώ,
Στον Άγιο Θεό μου και Δημιουργό!
 Τις σκέψεις μου έβαλα σε μία σειρά,
Τι θα έγραφα πρώτα και τι μετά.
 Σαν πρώτη αιτία να πω ευχαριστώ,
στον Ύψιστο Άγιο Γλυκό μου Θεό,
το δώρο θυσίας λυτρωτικής,
που συγχώρηση δίνει και ελπίδα ζωής.
 Σαν δεύτερη αιτία, το ότι Τον έχω γνωρίσει,
και στην καρδιά μου επιτρέπει, γι Αυτόν να χτυπήσει!
 Για το ότι φέρνω επάνω μου, το ένδοξο όνομά Του,
διδάσκοντας σε ειλικρινείς την Αγιότητά Του!
Επίσης θα έλεγα ευχαριστώ,
που επιτρέπει και σήμερα Εκείνος να ζω!
 Αξίζει επίσης να πω ευχαριστώ,
που Αφήνει μαζί Του εγώ να μιλώ,
με το προνόμιο της προσευχής,
στον Ύψιστο Δημιουργό του ουρανού και της γης!
 Για το ότι έχω τη Γραφή εγώ στην κατοχή μου,
που είν’ για την καρδιά και νου πνευματική τροφή μου.
 Ευγνώμων του είμαι για την ελευθερία ,
που υπάρχει μες τη χώρα μου για να ασκώ λατρεία!
  Για το ότι ο Δούλος ο Πιστός παρέχει συναθροίσεις,
και μέσω συνελεύσεων μας δίνει κατευθύνσεις!
 Για την παγκόσμια αδελφότητα που τόσο αγαπώ,
νομίζω πως αξίζει να πω ευχαριστώ!
 Για την πνευματική μου στήριξη ποιμένων και  επισκόπων,
που είναι Δώρα από το Θεό και έχουν μορφή ανθρώπων!
 Μα και για την υγεία μου, που Αυτός μου τη χαρίζει,
Και ότι στα προβλήματα πάντα με υποστηρίζει.
 Για την υπέροχη οικογένεια , σύζυγο και   παιδιά μου,
πάντοτε Τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!
 Μα και γι αυτούς που αγαπώ, φίλους και συγγενείς μου,
Του λέω πάντα ευχαριστώ μέσω της προσευχής μου!
 Για το ότι καθημερινά παρέχει τα αναγκαία
Τροφή, ρούχα και στέγη που ναι κι αυτά σπουδαία.
 Μα τέλος θα έλεγα ευχαριστώ,
Γιατί μου δίνει έμπνευση πάντα να Τον αινώ,
Μέσα απ’ όλα τα ποιήματά μου,
Να λέω Θεέ μου Σ’ αγαπώ με όλη την καρδιά μου!!

ΑΥΤΟΕΞΕΤΑΣΗ






                                       Κάθε τέλος του έτους κάνω, στη ζωή μου απογραφή
Τι υπάρχει στην καρδιά μου, από όσα έχω διδαχτεί
Στης καρδιάς μου το ταμείο, ποια είν’ τα συν και ποια τα μείον.
Κάνω απολογισμό, όσιος αν ήμουν σ’ όλα στον Ιεχωβά Θεό.
Πόσες ώρες μες το έτος μίλησα με παρρησία,
για του Γιαχ του Βασιλέα, τη λυτρωτική θυσία.
Απ’ τους στόχους που ‘χα βάλει, πόσους έχω επιτύχει?
Προσπάθησα αξιόλογα ή  τ’  άφησα στην τύχη?
Αν συναθροίσεις έχασα ποια ήταν η αιτία?
Μόνο για λόγους σοβαρούς είναι δικαιολογία.
Στα αδύνατα σημεία μου που είχα επισημάνει,
στην περσινή  απογραφή, αλήθεια τι έχω κάνει?
Φρόντισα να ‘μαι ενεργό μέλος στην εκκλησία,
ή  μήπως  μες τους αδελφούς ήμουν μια παρουσία?
Εάν ακούσουν τ’ όνομα μου, οι αδελφοί πως αντιδρούν?
Έχω την εκτίμηση τους, ή μήπως δυσανασχετούν?
Η πνευματική μου πρόοδος φέτος τι έχει γίνει?
Πορεία είχε ανοδική, ή στάσιμη έχει μείνει?
Εάν του Θεού το θέλημα είναι το μέλημα μου,
το δείχνουνε οι  πράξεις μου πως είναι στην καρδιά μου?
Ποια γνώμη έχουν τα μέλη, της οικογένειας μου,
όσον αφορά τους τρόπους, της συμπεριφοράς μου?
Εάν αύριο ξεσπούσε, λέω, ο Αρμαγεδδών,
την μέρα  την επόμενη θα ήμουνα παρών?
Ποιους λόγους θα  ‘χει ο Θεός, να με διαφυλάξει?
Ως δούλο του που θα ‘θελε, να ζει στη νέα τάξη?
Αν και αυτή η εξέταση είναι προσωπική,
Θαρρώ για τον καθένα μας είναι σημαντική!
Κι αυτό γιατί η πρόοδος ποτέ δεν σταματά,
να αυξάνουμε σε πίστη θέλει ο Ιεχωβά!
Έτσι γινόμαστε άγρυπνα μέλη στην εκκλησία,
και θα ‘χουμε του Ιεχωβά σαφώς την ευλογία!