Το ποίημα αυτό το έγραψα για κάποιες αδελφές
Που μες τις εκκλησίες μας είναι ξεχωριστές
Γι αυτό επιτρέψτε μου αδελφοί να τους το αφιερώσω
Και μέσα από το ποίημα αυτό έπαινο να τους δώσω!
Ας μην βιαστείτε οι υπόλοιποι να παρεξηγηθείτε
Στο τέλος ξέρω δίκαιο πως έχω όλοι θα πείτε
Είναι αδελφές μας όσιες από όλες τις ηλικίες
Ανάμεσα μας βρίσκονται σε όλες τις εκκλησίες
Σε χήρες αναφέρομαι που ‘χουν γκρίζα μαλλιά
Μα και σε νεότερες που ‘χουν ίσως παιδιά
Σε κάποιες ίσως ο θάνατος έγινε η αιτία
Να μείνουν μόνες στη ζωή ,να ζούνε στη χηρεία
Σε κάποιες στη ζωή επήλθε χωρισμός
Από άντρα που ήταν κοσμικό , ίσως και αδελφός
Παρόλα αυτά τις βλέπουμε μέσα στις αίθουσες μας
Τις νοιώθουμε ως μητέρες μας τις νέες αδελφές μας?
Στη θέση τους αν φέρουμε λίγο τον εαυτό μας,
Αλήθεια τι πιστεύουμε θα ‘ταν για το καλό μας?
Αν λόγου χάρη μια αδελφή είναι ηλικιωμένη
Και λόγω της χηρείας της ξέρεις πως μόνη μένει
Δεν θα τανε υπέροχο με άλλες αδελφές
στο σπίτι αυτής της αδελφής να κάνετε δουλειές?
Σκέψου πως θα ‘ταν στοργικό πέρα απ’ τις συναθροίσεις
Να της παρέχεις συντροφιά με ωραίες συζητήσεις
Αν άνοιγες το σπίτι σου το μήνα μια φορά
Και προσκαλούσες άτομα που ζουν μοναχικά
Θα έδειχνες προσωπικό γνήσιο ενδιαφέρον
Κάτι που θα ‘ταν σίγουρα προς όλων το συμφέρον
Υπέροχο συναίσθημα θα ένοιωθαν κι αυτοί
Κάτι για το οποίο αιτία θα σαι συ!
Όσο για τις νεότερες τις χήρες αδελφές μας
Ας είμαστε διακριτικοί πάντα στις συντροφιές μας
Ας μη ρωτάμε πράγματα που δεν μας αφορούν
Τα λόγια ας προσέχουμε μήπως και πληγωθούν
Όμορφα ας τις κάνουμε να νοιώσουνε κοντά μας
Αφού είναι πατέρας μας ο Γιαχ είναι οικογένεια μας
Κι εφόσον η Αγάπη μας δεν πρέπει να έχει όριο,
Δεν επιτρέπεται αδελφοί να ζουν στο περιθώριο
Η επιστολή Ιακώβου 1:27
Προτρέπει να φροντίζουμε χήρες και ορφανά
Σε εφαρμογή ας θέσουμε τα λόγια αυτά λοιπόν
Επιζητώντας το καλό χήρων και ορφανών!!!!!
Που μες τις εκκλησίες μας είναι ξεχωριστές
Γι αυτό επιτρέψτε μου αδελφοί να τους το αφιερώσω
Και μέσα από το ποίημα αυτό έπαινο να τους δώσω!
Ας μην βιαστείτε οι υπόλοιποι να παρεξηγηθείτε
Στο τέλος ξέρω δίκαιο πως έχω όλοι θα πείτε
Είναι αδελφές μας όσιες από όλες τις ηλικίες
Ανάμεσα μας βρίσκονται σε όλες τις εκκλησίες
Σε χήρες αναφέρομαι που ‘χουν γκρίζα μαλλιά
Μα και σε νεότερες που ‘χουν ίσως παιδιά
Σε κάποιες ίσως ο θάνατος έγινε η αιτία
Να μείνουν μόνες στη ζωή ,να ζούνε στη χηρεία
Σε κάποιες στη ζωή επήλθε χωρισμός
Από άντρα που ήταν κοσμικό , ίσως και αδελφός
Παρόλα αυτά τις βλέπουμε μέσα στις αίθουσες μας
Τις νοιώθουμε ως μητέρες μας τις νέες αδελφές μας?
Στη θέση τους αν φέρουμε λίγο τον εαυτό μας,
Αλήθεια τι πιστεύουμε θα ‘ταν για το καλό μας?
Αν λόγου χάρη μια αδελφή είναι ηλικιωμένη
Και λόγω της χηρείας της ξέρεις πως μόνη μένει
Δεν θα τανε υπέροχο με άλλες αδελφές
στο σπίτι αυτής της αδελφής να κάνετε δουλειές?
Σκέψου πως θα ‘ταν στοργικό πέρα απ’ τις συναθροίσεις
Να της παρέχεις συντροφιά με ωραίες συζητήσεις
Αν άνοιγες το σπίτι σου το μήνα μια φορά
Και προσκαλούσες άτομα που ζουν μοναχικά
Θα έδειχνες προσωπικό γνήσιο ενδιαφέρον
Κάτι που θα ‘ταν σίγουρα προς όλων το συμφέρον
Υπέροχο συναίσθημα θα ένοιωθαν κι αυτοί
Κάτι για το οποίο αιτία θα σαι συ!
Όσο για τις νεότερες τις χήρες αδελφές μας
Ας είμαστε διακριτικοί πάντα στις συντροφιές μας
Ας μη ρωτάμε πράγματα που δεν μας αφορούν
Τα λόγια ας προσέχουμε μήπως και πληγωθούν
Όμορφα ας τις κάνουμε να νοιώσουνε κοντά μας
Αφού είναι πατέρας μας ο Γιαχ είναι οικογένεια μας
Κι εφόσον η Αγάπη μας δεν πρέπει να έχει όριο,
Δεν επιτρέπεται αδελφοί να ζουν στο περιθώριο
Η επιστολή Ιακώβου 1:27
Προτρέπει να φροντίζουμε χήρες και ορφανά
Σε εφαρμογή ας θέσουμε τα λόγια αυτά λοιπόν
Επιζητώντας το καλό χήρων και ορφανών!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου