Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Χνάρια στην Άμμο

Όμορφη παραλία που 'ν' στη Χαλκιδική
Έγινε η αιτία το ποίημα να γραφτεί
νερά έχει κρυστάλλινα και αμμουδιά ψιλή
η ώρα είν' εφτά παρά τριγύρω μου ψυχή

Του ήλιου την ανατολή είχα επιθυμία,
να δω γι' αυτό κατέβηκα νωρίς στην παραλία.
Περπάτησα ξυπόλητος στο μήκος του γιαλού
οι πρώτες σκέψεις χτύπησαν την πόρτα του μυαλού

Κοιτούσα πως χανόντουσαν τ' αποτυπώματα μου
όσο βαθιά κι αν ήτανε από το βάδισμά μου.
Μοιάζει σαν να μην πέρασα ποτέ εγώ από κει
απ' το νερό της θάλασσας έχουν αυτά σβηστεί

Θα πλημμυρίσει κόσμο σε λίγο η αμμουδιά
θα αφήσουν αποτυπώματα μεγάλοι και παιδιά.
Κι όμως σαν έρθει η νύχτα κι όλοι θα κοιμηθούν
όλα τ' αποτυπώματα θα εξαφανιστούν

Ο νους μου παρομοίασε τη γη με παραλία
6000 χρόνων λέει η ιστορία
Πολλές γενιές την πάτησαν άρχοντες ,δουλικά τους
Άλλων ρηχά κι άλλων βαθιά τ' αποτυπώματά τους

Μα όταν κοιμήθηκαν κι αυτοί τα ίχνη τους χαθήκαν
Απ' τις επόμενες γενιές αμέσως ξεχαστήκαν
Κι αν κάποιοι καταφέρανε να γράψουν ιστορία
Διαβάζετε από παιδιά που πάνε στα σχολεία.

Κι αν ποιήματα γράφουν ποιητές κι οι συγγραφείς βιβλία
Μοιάζουν αποτυπώματα στης γης την παραλία
Άλλοι παλεύουν όνομα να κάνουνε μεγάλο
Σαν το δικό τους γύρω τους να μην υπάρχει άλλο

Κάποιοι τα πλούτη κυνηγούν και άλλοι τις σπουδές
Μπαίνοντας σ' ένα πρόγραμμα που 'ναι πολυετές
Η απληστία έγινε τροφή για το εγώ τους
Να διαφέρουν χαίρονται απ' τον συνάνθρωπό τους

Έλληνες «κροίσοι» με νησιά θέλουν να γίνουν όλοι
Κρύβετε η ευτυχία θαρρούν στο πορτοφόλι
Ξεχνάν τ' αποτυπώματα του εφοπλιστή Ωνάση
Πάμπλουτος, μα το νόημα ζωής το είχε χάσει

Τι γίνεται όμως με μας ας αναρωτηθούμε:
Πλούτη καριέρα όνομα εμείς πως θεωρούμε;
Μήπως παρασυρόσαστε κι εμείς όπως κι άλλοι;
Και ευκαιρίες ψάχνουμε για μια ζωή μεγάλη;

Το αύριο το θέλουμε καλύτερο απ' το χθες;
Ξεχνώντας ότι ζούμε σε μέρες πονηρές;
Τι είδους αποτυπώματα έχουν τα βήματά μας
Όταν η μέρα του Θεού είναι πολύ κοντά μας;

Το βλέπει αυτό ο Διάβολος που 'ν' στα περίχωρά μας
Αφού ρίχτηκε απ' τον ουρανό και είναι γείτονάς μας
Τις επιθυμίες της σαρκός πολύ καλά τις ξέρει
Και δυστυχώς για μερικούς τα έχει καταφέρει

Ας δούμε ποιοι είναι οι στόχοι μας και ποια τα όνειρά μας
Κι ας κατευθύνουμε σωστά τώρα τα βήματά μας
Χωρίς πλεονεξία και δίχως υλισμό
Κρατάμε σαν χριστιανοί το μάτι μας απλό

Στόχος ας είν' η ενδόξαση του ονόματος του Θείου
Για να 'μαστε οι κάτοχοι του αιώνιου βραβείου
Τότε δεν θα 'ναι μάταιη εκείνη η ζωή
Διάβολος πόνος θάνατος θα 'χουν καταργηθεί

Ευχή να είμαστε όλοι μας εκεί με τα παιδιά μας
Μα τώρα ας ελέγχουμε τ' αποτυπώματά μας!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου