Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ελεύθερος Σκοπευτής

Εχθές με την γυναίκα μου πήγαμε στην ΙΚΕΑ
Μα απ΄το νου μου πέρασε μακάβρια ιδέα
Εκατοντάδες κόσμος έκανε αγορές
μικροί, μεγάλοι και παιδιά αλλά και σπουδαστές.

Βαδίζαμε στο κατάστημα αργά με δυσκολία
γεμάτο και το ρεστοράν, ουρές και στα ταμεία
Κάποιοι αγοράζουν έπιπλα γιατί θα παντρευτούνε
κι αλλοι ανακαινίζουνε το σπίτι όπου ζούνε

Διαφέρουν στην κουλτούρα, γούστα, πολιτισμό,
μα ίδια έχουν άποψη όλοι για τον Θεό
Το αγγελμα που δίνουμε συχνά το αγνοούνε
και ίσως εκνευρίζονται στην πόρτα σαν μας δούνε

Είν’ αποροφημμένοι σε γούστα και δουλειές
κι ανάγκες που ‘ναι πράγματι φυσιολογικές
Μοιάζουν μ’ αυτούς που ζούσαν πριν τον κατακλυσμό
χρόνο για όλα είχανε μα όχι για τον Θεό!

Μόνο ο Νώε σώθηκε κι οικογένειά του
Γιατί είχανε τον Ιεχωβά βαθιά μες την καρδιά τους
Όλοι οι άλλοι πνίγηκαν, μες τα νερά χαθήκαν
Τα πτώματα τους η γραφή δεν λέει αν θαφτήκαν

Μα στην μέρα την επόμενη της μάχης του Θεού μας
Προτείνω να αφήσουμε λίγο να πάει ο νους μας:
Χιλιάδες πτώματα παντου θα πρέπει να ταφούν
Σκεφτείτε αδελφοί τα μάτια μας τι έχουνε να δουν!

Κορμιά νεκρά διάσπαρτα σε σπίτια και αυλές
Σε πολυκαταστήματα που ‘καναν αγορές
Ίσως να είναι άτομα που ξέραμε εμείς
Μπορεί να είναι γείτονες ,ίσως και συγγενείς

Ήταν αναμενόμενο μπορεί κάποιος να πει
Με τη ζωή που διάλεξαν να’χουν οι κοσμικοί
Μα για σκεφτείτε αδελφοί πόσο θα εκπλαγείτε
Κάποιων αδελφών τα πτώματα μπροστά σας να τα δείτε!
Ίσως να’χαν προνόμια και να δειχναν πιστοί
Και μες την εκκλησία να ήταν αρεστοί
Μπορεί να ‘ναι μεσήλικες, ίσως και νεαροί
Που επέλεξαν να έχουνε κρυφά διπλή ζωή
Κι αν αυτό ακούγεται στεναχωρο στ’ αυτιά μας

Σκεφτείτε αν είναι σύντροφος, γονιός ή τα παιδιά μας!

Πνευματικά και ηθικά να μαστε καθαροί
Γιατί μονάχα δίκαιοι θα μπουν στη νέα γη
Κι αν κάποιοι είχαν πέσει σ’ αμαρτίες σοβαρές
Ας μιλήσουν σε ποιμένες , ας μην τις κρατάν κρυφές
Γιατί την μέρα κείνη που όλα θα φανερωθούν
Θα ναι αργά οι αμαρτίες τότε να συγχωρεθούν!

Προσέχουμε τι βλέπουμε, τι μουσική ακούμε,
Ποιες είναι οι παρέες μας , να μην παρασυρθούμε!
Με ελεύθερο μοιάζει ο Διάβολος σήμερα σκοπευτή,
Πανούργες μεθόδους ύπουλα τις χρησιμοποιεί!

Πότε με ανηθικότητα, πότε με υλισμό,
Κοιτά να διαφθείρει τον όσιο πιστό.
Ο χρόνος ξέρει ζύγωσε για να φυλακιστεί
Και λαχταρά με πτώματα να δει όλη τη γη..

Γνωρίζει πόσο επιρρεπείς είμαστε εμείς στα λάθη
Ξέρει για τον καθένα μας τα σαρκικά του πάθη
Τα μέτρα μας ας πάρουμε για να προστατευτούμε
Και τη σκηνή που ακολουθεί λίγο ας φανταστούμε:

Ακούμε απ’ τις ειδήσεις ελεύθερος σκοπευτής
Κρύβεται στις ταράτσες και είν’ αιμοσταγής
Πνιγμένος απ’ τη ζήλια το μίσος και τον φθόνο,
Μοιάζει μ’ ένα σχιζοφρενή, απαίσιο δολοφόνο

Στοχεύει ανεξαρτητα μεγάλους και μικρούς
Κυρίως ανυποψίαστους χτυπά περαστικούς.
Αν ξέρατε πως σήμερα είναι στη γειτονιά σας,
Μήπως θα βγαίνατε άφοβα να πάτε στη δουλειά σας?
Ή έξω θα αφήνατε να παίζουν τα παιδιά σας?

Τα μέτρα μας ας πάρουμε να ‘χουμε προστασία
Φορώντας καθημερινά της Βίβλου πανοπλία
Κρατάμε το νου μας καθαρό και ηθικό το σώμα
Μην είναι ένα απ’ τα πολλά και το δικό μας πτώμα
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΟΥ ΠΛΑΤΑΝΟΥ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ
ΠΑΡΑ ΚΑΤΩ ΑΠ’ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ‘ΜΑΣΤΕ ΛΙΠΑΣΜΑ ΤΟΥ!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου