Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ταΐζοντας τον Λύκο

Για να γραφτεί το ποίημα αυτό έγινε η αιτία
Μια ιστορία που άκουσα σε κάποια ομιλία.
Μια ιστορία αληθινή, σε μια Ινδιάνικη φυλή,
για όλους μας διδακτική κι ας ζούμε στην Ευρώπη,
μ΄ έναν παππού και εγγονό απ' τη φυλή Τσερόκι.

Λέει ο παππούς στον εγγονό λόγια που 'χουν σοφία
Κι ο εγγονός ακούει γεμάτος απορία:
«Δυο λύκους κρύβει ο άνθρωπος μέσα του δυστυχώς
Ο ένας είναι ο καλός κι ο άλλος ο κακός.

Ο ένας ο λύκος ο καλός είναι λευκός σαν χιόνι
Έχει αγάπη στην καρδιά δεν θέλει να μαλώνει.
Σέβεται αυτός τον άνθρωπο μα και το περιβάλλον
Ευγενικός και στοργικός δεν είναι διαβάλλων
Δεν έχει υπερηφάνεια ούτε αλαζονεία
Κι η καλοσύνη μέσα του υπάρχει σ' αφθονία.

Ο άλλος ο λύκος ο κακός μαύρος σαν το σκοτάδι
Δαγκώνει ύπουλα κι αυτόν, που του προσφέρει χάδι
Οξύθυμος και άγριος είναι και πονηρός
Σ' έριδες και διχόνοιες πρωτοστατεί αυτός
Το ταίρι κοιτά του αλλουνού κρύβει μίσος και βία
Στη σκέψη του καθημερνά φωλιάζει η κακία.

Παλεύουν κάθε μέρα μέσα σου διαρκώς»
Λέει στον εγγονό του ο γέρος ο σοφός
Γεμάτος περιέργεια ρωτάει ο μικρός:
«Συνήθως ποιος νικάει κι είναι πιο δυνατός?»
«Αυτόν που εσύ ταΐζεις θα βγαίνει νικητής»
Του 'πε ο σοφός ο γέρος εκείνης της φυλής.
«Τον λύκο που 'ναι νικητής και ζει μέσα βαθιά σου
Τον δείχνουνε τα έργα σου κι η συμπεριφορά σου.»

Θαυμάσιο παράδειγμα ίσως όλοι να πούμε
Μα θα 'τανε πολύ σοφό να αναρωτηθούμε:
«Ποιον λύκο καθημερινά ταΐζουμε κι εμείς?»
Προσέξτε η απάντηση να 'ναι ειλικρινής
Τώρα ίσως κάποιοι να μου πουν: «βρε ας σοβαρευτούμε!
Με ινδιάνικα ρητά, δεν θα ασχοληθούμε!»

Γι αυτούς υπάρχει σύγχρονο πολύ γνωστό ρητό
Ίσως και σεις τ' ακούσατε μια μέρα από γιατρό
«Αυτό που τρώμε είμαστε» μας λένε οι γιατροί
«Βάση για την υγεία μας είν' η διατροφή»
Γι αυτό και επιλέγουμε τροφές υγιεινές
Που έχουν βιταμίνες και είναι θρεπτικές
Το ίδιο όμως ακριβώς ισχύει για το μυαλό μας
Κάνοντας σ' όλους φανερό πιο είν' το επίπεδό μας.
Με τι θ' αποφασίσουμε να θρέψουμε το νου,
δική μας είν' επιλογή κι υπάρχουν δυο μενού:

Το ένα είναι νόστιμο αλλά και θρεπτικό
Φτιαγμένο από δούλο φρόνιμο και πιστό
Περιέχει συνελεύσεις μελέτη της γραφής
Πνευματική ευεξία που είναι διαρκής

Έχει καρπό του πνεύματος που χτίζει συνειδήσεις
Και γραφική εκπαίδευση μεσ' από συναθροίσεις
Αλλάζει τη διάθεση του νου και της καρδιάς
Μέσω των ηθικών αρχών και συμπεριφοράς
Όμορφες ιδιότητες φωλιάζουν στην καρδιά μας
Κι απ' το περίσσευμα μιλούν τα χείλη τα δικά μας

Φτιαγμένο το άλλο το μενού από τον Βελζεβούλ
Μ' ακάθαρτες συνήθειες καρυκευμένο φουλ
Μίσος , υπερηφάνεια, ζήλια κι αλαζονεία.
Καρποί της σάρκας έγιναν θεμέλια κοινωνίας

Πάρτυ κάνουν οι δαίμονες αυτήν την εποχή
Σερβίροντας ανήθικη ελκυστική τροφή
Ενώ είσαι στο σαλόνι σου, προσφέρεται το πιάτο
Μέσω της τηλεόρασης σου λένε «Ορίστε! Φάτο!»

Μα την τροφή αυτή εσύ δεν έχεις επιλέξει
Το σύστημα του Σατανά την έχει μαγειρέψει
Καρυκευμένο πλούσια μπαχαρικά από πάνω
Κρύβουνε τη σαβούρα που βρίσκεται πιο κάτω
Και να τ' αποτελέσματα από τις εξετάσεις
Βρωμά παντού το σύστημα όπου και να το πιάσεις!

Σ' αυτόν λοιπόν τον βούρκο θα πρέπει όλοι εμείς
Να μείνουμε αμόλυντοι πνευματικά υγιείς!
Απ' το τραπέζι του Θεού τρέφουμε το μυαλό μας
Γιατί αυτό γνωρίζουμε είναι προς όφελός μας

Τέλος σκεφτείτε τα σοφά λόγια του Ινδιάνου,
Γιατί εδώ τελείωσε το ποίημα αυτό του Μάνου!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου