Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Χρυσοθήρας

Για να γραφτεί το ποίημα αυτό μάθετε η αιτία
Πως είναι μία λαϊκή γνωστή μας παροιμία.
ΔΕΝ ΠΑΕΙ Η ΤΡΕΛΑ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ γράφτηκε απ' το λαό
Μα λάθος αποδείχτηκε στο τέλος το ρητό.

Το ποίημα αφιερώνεται λοιπόν σ' όλους αυτούς που αλωνίζουν τα βουνά ψάχνοντας θησαυρούς.
Πιστέψτε ότι ακούσετε μιλώ εγώ εκ πείρας
Εφόσον ήμουνα και γω κάποτε χρυσοθήρας

Αν έχετε κάποιο γνωστό δώστε του να διαβάσει
Όσο κι αν προβληματιστεί στο τέλος θα γελάσει.
Πιστός εγώ μελετητής του Λόγου του αγίου
Τα πρώτα λόγια μ' άρεσαν γνωστού μας εδαφίου.

Ως κεκρυμμένους θησαυρούς που πρέπει να τους βρεις
Έγινε μέλημα μου και τότε να με δεις!
Με κάποιον φίλο κι αδελφό που κάναμε παρέα
Πίστευε στο χωράφι τους πως είχανε αρχαία.

Η φαντασία του φίλου μου άρχισε να καλπάζει
Για θησαυρούς αμύθητους μου λέει κι αναστενάζει.
Θα χρειαστεί κατάλληλος του είπα εξοπλισμός
Ξέρω καλά που θα τον βρεις μου απαντά αυτός.

Αγόρασα ανιχνευτή πολύτιμων μετάλλων
Οθόνη είχε έγχρωμη, ήταν υγρών κρυστάλλων.
Μ' αυτό θ' ανακαλύψουμε τις λίρες τις κρυμμένες
Που βρίσκονται χρόνια πολλά μέσα στη γη θαμμένες.

Πληροφορίες θησαυρών κατέφθασαν πολλές
Θα ήθελα ν' αναφερθώ σε λίγες απ' αυτές.
Δεκέμβρης μήνας με χιονιά ο μήνας είχε πρώτη,
Το μονοπάτι ψάχναμε του Άρη Βελουχιώτη.

Οχτώ μουλάρια με χρυσό μαζί του κουβαλούσε
Το ένα μόνο ας βρίσκαμε και δε θα μας χαλούσε.
Η πρώτη μας εξόρμηση είχε αποτυχία
Στη δεύτερη ήμουν σίγουρος, θα 'χα επιτυχία.

Η δεύτερη εξόρμηση στη Στερεά Ελλάδα
Ήτανε ο καιρός καλός θυμάμαι είχε λιακάδα.
Τ' αμάξι το αφήσαμε κι έπρεπε ν' ανεβούμε
Σ' ένα πολύ ψηλό βουνό, μία σπηλιά να βρούμε .

Μία γουρούνα ολόχρυση με δέκα γουρουνάκια
Είπαν πως κρύψαν μοναχοί πριν αρκετά χρονάκια.
Δυο ώρες ποδαρόδρομο επάνω στο βουνό
Λαχάνιασα απ' τη ζέστη και τον εξοπλισμό.

Ούτε γουρούνα βρήκαμε ,ούτε και γουρουνάκια
Μα βρήκαμε ένα μαγαζί που 'χε καλά σουβλάκια.
Άδοξα τέλειωσε λοιπόν και τούτη η εκστρατεία
Επόμενη εξόρμηση ήταν στην Γορτυνία,
Από έναν εξηντάχρονο αυτή η πληροφορία.

Λίρες πολλές είχε ο παππούς στο σπίτι του κρυμμένες
Μα πέθανε κι οι λίρες του παρέμειναν χαμένες.
Όλη τη νύχτα σκάβαμε, βρήκαμε και νερό
Μα ούτε λίρα αδερφέ από το θησαυρό.

Όπου κι αν πήγα έσκαβα μα θησαυρό δε βρήκα
Πήγαινα αισιόδοξος και γύρναγα με πίκρα.
Μόνη η οικογένεια Σάββατα, Κυριακές
Μα έλεγα στη γυναίκα μου πως πάω για δουλειές

Αυτό εξακολούθησε να γίνεται καιρό
Έμμονη ιδέα μου 'γινε να βρω το θησαυρό.
Το ένα Σαββατόβραδο σκάβω στη Γορτυνία
Το άλλο λίρες έψαχνα μες τη Μακεδονία.

Τυχαία απ' το φίλο μου έμαθε η κυρά
Για λίρες ότι πήγαινα και όχι για δουλειά.
Της είχα πει λίρες αν βρω θα ζήσουμε καλά
Το χρήμα αυτή επέμενε είναι του Σατανά!

Καθημερνά μου γκρίνιαζε για να τα παρατήσω
Μα ήμουν ξεροκέφαλός και που να κάνω πίσω.
Με τον καιρό γνωρίστηκα με έμπειρους ανθρώπους
Που χρόνια ψάχνουν θησαυρούς και κάποιους ραβδοσκόπους

Βέργες που μαγνητίζονται απ'ακτινοβολία
Έκατσα κι έφτιαξα εγώ διαβάζοντας βιβλία
Χάρτες πέσαν στα χέρια μου κρυμμένων θησαυρών
Και κάποιοι ήταν μάλιστα στα χέρια αδερφών

Για αντάρτες πού'κρυψαν λεφτά μα και πειρατικά
Τούρκικες λίρες έψαχνα και για χρυσά φλουριά
Χρόνος, κόπος και χρήματα πηγαίνανε χαμένα
Ώσπου μια μέρα η τύχη μου γέλασε και σε μένα

Σε μία τούρκικη πηγή βρίσκω ακτινοβολία
Σ'ένα χωριό που βρίσκεται μες τη Μακεδονία
Στην έγχρωμη οθόνη μου κοιτώ και δεν πιστεύω
Χρυσάφι δείχνει καθαρό σε τενεκέ βαλμένο

Σε βάθος ένα είκοσι πάνω από τη πηγή
Μετά τις δέκα σκάψιμο κανείς να μη μας δει
Φτυάρια γκασμάδες και φακός όλα ετοιμασμένα
Μα τα λεφτά δεν παίρνονται γιατί είναι δεμένα

Όλες μας οι προσπάθειες είχαν αποτυχία
Μας λέει κάποιος που 'ξερε χρειάζεται θυσία
Και κάποια λόγια μυστικά θα έπρεπε να πούμε
Να διώξουμε τα πνεύματα που χρόνια τα φυλούνε

Σηκώθηκα και έφυγα χωρίς ενδοιασμούς
Παρ'όλα αυτά συνέχισα να ψάχνω θησαυρούς
Όπως τον Παύλο έκανα κι εγώ περιοδεία
Στην Κύπρο μόνο δεν έφτασα και στη Μικρά Ασία

Σε κάθε τρύπα που άνοιγα αν φύτευα ένα πεύκο
Ενάντια στη μόλυνση θα επιτελούσα έργο
Μα ούτε πεύκο φύτεψα ούτε λεφτά δεν βρήκα
Γι'αυτό και τα παράτησα μην πάρω άλλη πίκρα

Κατάλαβα πολύ καλά το χρήμα τίνος είναι
Σε δούλους του το δίνει αυτός δικοί του για να είναι
Η απόφαση που πήρα εγώ ήτανε σταθερή
Τους ανιχνευτές μου έβγαλα αμέσως στο σφυρί

Ποτέ μου δεν μετάνιωσα για την απόφαση μου
Ξέρω πως συνετέλεσε η μελέτη της γραφής μου
Ρουχισμό τροφή και στέγη έχω δόξα Τον Θεό
Έπαψα λοιπόν να τρέχω στα βουνά για θησαυρό

Μα μέσα από το ποίημα αυτό δίνω πληροφορία
Για έναν μεγάλο θησαυρό αμύθητης αξίας
Χάρτη έχω στα χέρια μου πάρα πολύ παλιό
Το μονοπάτι δείχνει να βρεις τον θησαυρό

Γκασμάδες δεν χρειάζονται φτυάρια και ανιχνευτής
Μα ένα πρόγραμμα καλό μελέτη της γραφής
Ο θησαυρός είν' η γραφή κι έχει μεγάλη αξία
Κι εφόσον τον κατέχουμε έχουμε ευτυχία

Όσο για με πιστέψτε το πώς η χρυσοθηρία
δεν μού'δωσε κάτι καλό παρά την εμπειρία
όσο για το εδάφιο που είπα πως μ'αρέσει
το εφαρμόζω ολόκληρο και όχι από τη μέση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου