ΕΧΕΜΥΘΕΙΑ! ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ ΓΙΑ ΔΙΑΡΚΗ ΦΙΛΙΑ

Για να γραφτεί το ποίημα αυτό πήρα ως αφορμή
ένα γνωστό εδάφιο από την Αγία γραφή.
Στο δέκατο πέμπτο κεφάλαιο βρίσκεται των ψαλμών
το πρώτο το εδάφιο ερώτηση πιστών.
"Ποιος θα ναι στη σκηνή σου φιλοξενούμενος σου?
Και ποιος Θεέ θα κατοικεί στο Άγιο βουνό σου?'"
Τα επόμενα εδάφια απαντάνε με σοφία,
ποιοι θα ναι αυτοί που αιώνια θα ζουν στη Βασιλεία,
μα εγώ εντυπωσιάστηκα  από το εδάφιο τρία:
"Όποιος συνάνθρωπό του δεν  έχει συκοφαντήσει
και τον στενό του γνώριμο δεν έχει ονειδίσει!"
Τις παραπομπές διαβάζοντας εγώ στοχαστικά
στις Παροιμίες στάθηκα είκοσι, δεκαεννιά:
"Αυτόν που αποκαλύπτει χωρίς ενδοιασμούς,
συζήτηση εμπιστευτική σε κάποιους αδελφούς,
δεν πρέπει να επιζητείς, γράφει,τη συντροφιά του,
μα και όσους δελεάζονται από τα χείλη τα δικά του,
αυτόν και την παρέα του κράτα τον μακρυά,"
λόγια σοφά θεόπνευστα από τον Ιεχωβά!
Ακούγοντας φίλοι και αδελφοί αυτή τη νουθεσία,
μήπως φωτογραφίζει ο νους κάποιον στην εκκλησία?
Ενδεχομένως κάποιοι να έχουμε πληγωθεί ,
ή από κάποιον "φίλο μας" έχουμε προδοθεί.
Άπο την άλλη την πλευρά ίσως να  'μαστε αυτοί,
που ανώδυνα φανερώσαμε συζήτηση εμπιστευτική!
Και όταν αυτό ήρθε στο φως, πως έχουμε αστοχήσει,
αυτόν που μας εμπιστεύτηκε πως έχουμε αδικήσει,
με μια  συγνώμη  θέλουμε αυτός  να μας συγχωρήσει.....
Μάλιστα ίσως κρίνουμε την πνευματικότητα του,
που μας κρατά σε απόσταση και η οικογένειά του.
Ακόμα κι αν μας χαιρετά μέσα στις συναθροίσεις
εμείς ίσως να έχουμε περαιτέρω απαιτήσεις.
Οι σχέσεις μας να γίνουν όπως ήτανε παλιά,
ίσως επιζητούμε από τη δική μας τη πλευρά,
μικροποιώντας  μάλιστα το σφάλμα το δικό μας,
ένοχο ίσως βγάζουμε σε άλλους τον αδελφό μας.
Κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τα δικά μας,
φτάνει μόνο μην πληγωθούν τα συναισθήματά μας.
Μα αυτό είναι ιδιοτελές και πράξη αδικίας,
ούτε αναιρεί πως είμαστε φονιάδες μιας φιλίας!
Αντί λοιπόν να ψάχνουμε σε άλλους να βρούμε λάθος
ας δούμε μέσα η καρδιά τι κρύβει κατά βάθος!
Μήπως είμαστε υποκριτές και άλλους παραπλανούμε,
πως  είμαστε εχέμυθοι να μας εμπιστευτούνε?
Ο λόγος που φανερώσαμε κάτι εμπιστευτικό
γνωρίζοντας πολύ καλά πως δεν ήταν σωστό,
σε μία λέξη κρύβεται και είναι η αιτία,
που μας θολώνει το μυαλό, είναι η ζηλοφθονία!
Γι αυτό λοιπόν ας έχουμε το νου μας αδελφοί,
υποχείριο του Σατανά κανείς να μη βρεθεί!
Ας μη συκοφαντεί κανείς κάποιον συνάνθρωπό του,
κι ας μη φανερώνει μυστικό  από φίλο αδελφό δικό του!
Ειδάλλως οι συνέπειες θα είναι οδυνηρές,
δεν είναι η δική μου άποψη, είναι μέσα από τις γραφές!
Στις Παροιμίες άνοιξε στο έξι , δεκαέξι,
πράγματα που μισεί ο Γιαχ  γράφει πως είναι έξι.
Εφτά μάλιστα απεχθή είναι προς την καρδιά του,
φιλονικίες αν σπέρνει κάποιος απ τα παιδιά του!
Ας εφαρμόσουμε λοιπόν όλοι την παροιμία,
από το εικοσιένα κεφάλαιο εδάφιο είκοσι τρία.
"Όποιος φυλάει το στόμα του, τη γλώσσα του μετράει,
και από στενάχωρες στιγμές τη ψυχή του τη φυλάει"!!!