Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Λαμπρή Δεξίωση

Σε μια δεξίωση λαμπρή,
Όλοι οι προσκεκλημένοι,
Μικροί, μεγάλοι και μωρά,
Όλοι είναι καλεσμένοι!

Η αίθουσα πολλή τρανή
Όλοι για να χωράμε
Ευπρεπισμένα, καθαρά,
Νωρίς πρέπει να πάμε!

Οκτώ η ώρα ακριβώς
Το γεύμα θα αρχίσει
Ο οικοδεσπότης τυπικός,
Δεν θα καθυστερήσει!

Από νωρίς στην αίθουσα
Κάποιοι έχουν καθίσει
Μα κάποιοι άλλοι αδελφοί
Έχουν αργοπορήσει.

Το γεύμα όμως άρχισε,
Ύμνος και προσευχή,
Μα δυστυχώς κάποιοι αδελφοί
Δεν ήτανε εκεί!!

Το πρώτο πιάτο το 'χασαν
Με τα ορεκτικά
Μια θέση για να κάτσουνε
Ψάχνουνε βιαστικά.

Πνευματικά εδέσματα
Επάνω στο τραπέζι,
Φρόνιμος δούλος και πιστός
Πλούσια τα παρέχει

Από παγίδα υπαρκτή
Φυλάμε τον εαυτό μας .
Συνάθροιση ίσως είμαστε
Μα πού είναι το μυαλό μας?

Και δυστυχώς κάποιοι αδελφοί
Δεν τρώνε το φαί τους
Μη δείχνοντας εκτίμηση
Μιλάνε μεταξύ τους.

Η πρώτη ώρα πέρασε
Κι ήταν μια ευλογία
Στον οικοδεσπότη ευχαριστώ
Λέμε με υμνολογία!

Χαρούμενη περίσταση
Ειν' της υμνολογίας
Αφού για μας είναι κι αυτή
Μία μορφή λατρείας.

Μα ευτυχώς σαν διάλλειμα
Το βλέπουν λιγοστοί
Να ξεπιαστούνε βγήκαν
Απ ' την αίθουσα αυτή.

Στο σπίτι μας διάλλειμα
Κάνουμε όταν τρώμε?
Ή αν μας αρέσει το φαί
Κι άλλη μερίδα τρώμε?

Το γεύμα αυτό το τέλειο
Στο τέλος έχει φτάσει
Πολλοί παραβρεθήκαμε
Μα πόσοι έχουν χορτάσει?

Εκτίμηση ας δείχνουμε
Σε όλες τις συναθροίσεις.
Είν' του πατέρα Ιεχωβά
Μία απ' τις απαιτήσεις.

Όσο υπάρχει αδελφοί
Ακόμη ελευθερία,
Χαμένη μην αφήνουμε,
Να πάει η ευκαιρία!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου