Το Μπλε Ποδήλατο

Να πάρω θέλω το παλιό το μπλε ποδήλατο μου
Και να τραβήξω μιαν αυγή ίσα για το χωριό μου
Μακριά από τον πολιτισμό και την τεχνολογία
Σε μια καλύβα ξύλινη να ζήσω με ησυχία
Ας είν' στην άκρη του χωριού σαν φύλακας του φαραγγιού
Μάτι να μη με βλέπει
Ο αντίλαλος το γέλιο μου διπλό να επιστρέφει
Το χρώμα κάθε εποχής ν' απλώσω στον καμβά μου
Για να 'ναι πάντα έγχρωμα όλα τα όνειρά μου
Εκεί η βροχή κάνει συχνά το χώμα να ευωδιάζει
Το χαμομήλι που άνθισε πέπλο τη γη σκεπάζει
Το λάλημα του πετεινού τη μέρα απαγγείλει
Μα και του κούκου η φωνή όμορφα να την κλείνει
Αρνιά που βόσκουν στην πλαγιά να βλέπω κάθε μέρα
Των κουδουνιών αδέσποτες οι νότες στον αέρα
Η μυρωδιά ξυλόσομπας, του ζυμωτού ψωμιού
Στο καλυβάκι άρωμα που δεν θα βρες αλλού
Μοσχοβολά και η αυλή βασιλικό κι ασβέστη
Πηγάδι έχει και μπαξέ κι αυτό πολύ μ' αρέσει
Θ' αφήσω τ' αυτοκίνητο μα και το κινητό μου
Μετακινήσεις στο χωριό με το ποδήλατό μου
Μια λάμπα πετρελαίου πάνω απ' το τραπέζι
Φέγγει να γράφω στίχους στο φως που τρεμοπαίζει
Εδώ θ' ακούσεις τη βροχή να σιγομουρμουρίζει
Και της νιφάδας θόρυβο έξω όταν χιονίζει
Τις νύχτες του καλοκαιριού Θα 'χεις για συντροφιά σου
Τον έναστρο τον ουρανό μέσα στην αγκαλιά σου
Δεν λείπει εδώ η μουσική γιατί έχει συναυλία
Της ρεματιάς τ' αηδόνια τέλεια χορωδία
Φιλιώνει εδώ ο άνθρωπος με τη δημιουργία
Εάν και συ κουράστηκες και θες να ησυχάσεις
Φύγε απ' την πόλη αυτή που ζεις και γίνε μετανάστης
Ανακαλύπτει της ζωής πια είναι η αξία
Όσο για συναθροίσεις να μην ανησυχείς
Υπάρχει ένας όμιλος μπορείς να ενταχτεί
Ο χρόνος για μελέτη να ξέρεις θ' αφθονεί
Αν θες το ολοχρόνιο θα κάνουμε μαζί
Δεν θέλεις διαβατήριο βίζα και εισιτήριο
Άκου με για καλό σου, το μόνο που χρειάζεσαι είν' το ποδήλατό σου