Ορφανή Καρδιά

Πατέρα σ’ έχασα νωρίς , κι έχασα τη χαρά μου,
Κλονίστηκε το βήμα μου κι ορφάνεψε η καρδιά μου.
Κυματοθραύστης ήσουνα στου κόσμου την μανία,
Στο χάδι σου τη θαλπωρή έβρισκα κι ηρεμία.

Έμεινε αναπλήρωτο κενό μες την καρδιά μου
Να το γεμίσουν δεν μπορούν ούτε τα δάκρυά μου!
Η εικόνα σου είναι νωπή μες τη διάνοιά μου,
Η μέρα ξεκινά αλλιώς, αν έρθεις στα όνειρά μου!

Φωτογραφίες σου πολλές σα θησαυρό φυλάω
Τα βλέφαρά μου μόνιμα υγρά σαν τις κοιτάω.
Ξέρω θα έρθουνε χαρές πολλές μες τη ζωή μου,
Θα είναι όμως ορφανές, δεν θα ‘σαι συ μαζί μου!

Μα! Τον πόνο μου πιο ελαφρύ τον κάνει μια ελπίδα,
Μέσα σε μαύρα σύννεφα μοιάζει με ηλιαχτίδα!
Υπόσχεση Δημιουργού στη Βίβλο είν’ γραμμένη,
Λέει πως θα ξυπνήσουνε όλοι οι πεθαμένοι.

Τη μέρα εκείνη λαχταρώ να σε σφιχταγκαλιάσω
Και ένα είναι σίγουρο, δεν θα σε ξαναχάσω!