Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Θησαυρός

Ένα τεύχος χθες το βράδυ λίγο πριν να κοιμηθώ
Άνοιξα σε κάποιο θέμα που μιλάει για θησαυρό.
Όπου είν’ ο θησαυρός σας βρίσκεται και η καρδιά
Σκέφτηκα όμως εμένα πως αυτό δε μ’ αφορά.
Το Θεό τον αγαπάω το ‘χω αποδείξει αυτό
Μα μου δόθηκε ευκαιρία να αυτοεξεταστώ.
Δέκα λεπτά περάσανε μέχρι να θυμηθώ
Την τελευταία τη φορά που βγήκα στον αγρό
Δικαιολογία εύκολα έρχεται στο μυαλό
Αφού δουλεύω αρκετά το χρόνο που να βρω?
Δεν είναι το οχτάωρο έχω κ’ υπερωρία
Να κοιμηθώ μια Κυριακή μου δίνεται ευκαιρία.
Διάβαζα όλα τα έντυπα θυμάμαι μια φορά
Τώρα λίγο πριν κοιμηθώ τους ρίχνω μια ματιά.
Μελέτη η προσωπική στο παρελθόν ανήκει
Και η συνείδηση μου πια το βλέπω δε με τύπτει.
Οι υποχρεώσεις μου πολλές τα έξοδα μεγάλα
Σπουδές και φροντιστήρια, να αναφέρω κι άλλα?
Το αμάξι μου το άλλαξα σε μια πενταετία
Μη γίνει καν’ ατύχημα και είμαι η αιτία.
Είχαμε πάρει δάνειο να πάμε διακοπές
Και μείνανε αλησμόνητες ,ήταν φανταστικές,
Την πρώτη δόση μάλιστα την πλήρωσα προχθές!
Στην τράπεζα μου είπανε πως θα ‘τανε καλά
Με κάρτες να ψωνίζω γω κι όχι με μετρητά.
Ο διευθυντής στην τράπεζα πρέπει να μ’ αγαπά
Πρόθυμα κάρτες μου ‘βγαλε και για τα δυο παιδιά.
Πού να μου μείνει ο καιρός λοιπόν να μελετήσω
Και χρόνος τη συνάθροιση να παρακολουθήσω?
Ακόμη στη συνάθροιση όταν παραβρεθώ
Χρήματα για τις δόσεις μου σκέφτομαι πού θα βρω?
Για ν’ αποδείξω ότι είμαι δω , εγώ θα απαντήσω
Μα η σκοπιά ασημείωτη πρέπει να ομολογήσω.
Τον Ιεχωβά τον αγαπώ αυτή είναι η αλήθεια
Μα μήπως ότι κάνω εγώ είναι από συνήθεια?
Φανταχτερή επίδειξη λέει η Γραφή δεν κάνει
των μέσων διαβίωσης ο Χριστιανός να κάνει.
Η SLK η Μερσεντές ,το σπίτι το πολυτελές,
Ταξίδια στην Ευρώπη,
μες την καρδιά μου δυστυχώς ,θέση κατέχουν πρώτη.
Ντράπηκα σαν κατάλαβα πώς τον έχω προδώσει
Αυτόν που αφιερώθηκα και υπόσχεση είχα δώσει.
Μα ευτυχώς δεν είν’ αργά για να επανορθώσω
Την πρώτη θέση στην καρδιά πάλι σ’ Αυτόν να δώσω!
Και κάποιον άλλο Θησαυρό να βάλω στην καρδιά
Κλέφτες να μην τον φθείρουνε ούτε και η σκουριά.
Μάθημα προς αποφυγή για κάθε αδελφό μου
Ας γίνει αυτό το πάθημα το λάθος το δικό μου!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου