Στους Φιλους μου

Στον κόσμο το σημερινό μίσος κι αδιαφορία
Άγνωστη λέξη έγινε η γνήσια φιλία.
Η αγάπη χάθηκε νωρίς και το ενδιαφέρον
Κι όποιος στον ώμο σε χτυπά το κάνει από συμφέρον.
Πικρόχολα λόγια, κρυφές μαχαιριές
Διαλύουνε εύκολα φιλίες παλιές.
Μα εγώ έχω φίλους με καρδιές περιβόλια
Δεν τις αγγίζουν της ζήλιας τα βόλια.
Στην χαρά μου γελάνε και στον πόνο μου κλαίνε
Πολύτιμοι όλοι τους, τα χείλη μου λένε.
Θεέ μου ,ζητάω από Σε ταπεινά
Φρόντισε να 'ναι όλοι καλά.
Αυτοί κι οι γυναίκες τους και τα παιδιά τους.
Την ευλογία σου να 'χουν τα σπιτικά τους.
Κομμάτια είναι, στο πάζλ της ζωής μου
Οι άμεσοι έγιναν οι συγγενείς μου.
Συγγένεια μάλιστα πρώτου βαθμού
Αφού είμαστε τέκνα του ίδιου Θεού.
Μα η φιλία λουλούδι είναι, κι έχει ανάγκη από νερό
Το κάθε μπουμπούκι της για να ανθίσει
Να την ποτίζω μ' αγάπη, πρέπει εγώ.
Μα θυρίδα δεν έχω σε τράπεζα εγώ
για να κρύψω ετούτο το θησαυρό.
Γι αυτό και σας κλείδωσα βαθιά στην καρδιά μου
Κι εσκεμμένα έχασα, πιστέψτε τα κλειδιά μου.
Μια συμβουλή στους φίλους μου περνώ μες απ' το ποίημα
Προσέξτε μη χαθεί κανείς γιατί θα είναι κρίμα.
Στο νέο κόσμο του Θεού παρέα να διαβούμε
Και τη φιλία μας αυτή αιώνια να δούμε!