Έργα Τέχνης

Ένα σερβίτσιο σπάνιο κρύσταλλο Βοημίας
Ήρθε στην κατοχή μου μέσω δημοπρασίας
Βιβλίο συνοδευτικό έχει που αναφέρει
Όλους τους προκατόχους του και τι αξία φέρει
Συλλεκτικό κομμάτι τριακοσιετίας
Πλέον δικής μου κατοχής τρανής χαράς αιτία.
Παρότι στοίχισε σαφώς μια περιουσία
Υπήρχε κάτι που ‘ριξε την αρχική του αξία.
Σε ένα από τα ποτήρια του πολύ κοντά στη βάση
Υπάρχει κάτι σαν λεκές, θαρρείς πως έχει σπάσει.
Καθώς αντανακλάται το φως πάνω σ’ αυτό
Το κάνει ο λεκές να φαίνεται ελαττωματικό.
Μες το βιβλίο γράφει το συνοδευτικό,
Πριν χρόνια σε τεχνίτη είχε σταλθεί ειδικό.
Σαφώς και βελτιώθηκε η ζημιά η αρχική
Μα η θαμπάδα αδύνατον να εξαφανιστεί.
Σκεφτείτε πόσο άδικο μία απροσεξία
Σε κάτι τόσο σπάνιο μείωσε την αξία!
Τώρα ίσως κάποιος να σκεφτεί δικαιολογημένα
Του ποιητή τα κρύσταλλα τι μ’ αφορούν εμένα;
Μα υπάρχει κάποιος ΠΟΗΤΗΣ συλλέκτης και αυτός
Από αυτούς που ξέρεται διαφορετικός.
Αυτός τα ελαττώματα καθόλου δεν κοιτάζει
Γιατί έχει τη δύναμη να τα επισκευάζει.
Σπάνια έργα τέχνης γι Αυτόν μοναδικά
Που όλα διαθέτουνε μυαλό μα και καρδιά.
Δεν είν’ στην κατοχή του λόγω δημοπρασίας
Μα μέσω μιας πολύτιμης λυτρωτικής θυσίας!
Με αγάπη ο Ιεχωβά ψάχνει μες την καρδιά μας
Μήπως και βρει ένα καλό μες τα ελαττώματα μας.
Κι αφού το βρει μας προσκαλεί να γίνουμε δικοί του,
Να ‘ναι πατέρας μας Αυτός ,εμείς κόρες και γιοι του.
Μας θεωρεί πολύτιμους , μας έδωσε αξία
Και μεις ανταποδίδουμε με την πιστή πορεία.
Μια νοερή εικόνα θα ήθελα εδώ,
Να δούμε με τα μάτια που έχει το μυαλό:
Μες την παλάμη του Θεού στέκεται αδελφός
Και με πανί βελούδινο τον καθαρίζει αυτός.
Έπειτα τον ελέγχει πάντα μπροστά στο φως,
Φως της αλήθειας διαυγές που λάμπει διαρκώς.
Ίσως τον καθαρίσει και δεύτερη φορά
Μπορεί τρίτη και τέταρτη μα πάντα τρυφερά.
Γι Αυτόν ο κάθε αδελφός είναι μοναδικός
Συλλεκτικό κομμάτι τον θεωρεί Αυτός.
Ο νέος κόσμος του Θεού θα είναι η κρυσταλλιέρα,
Άνθρωποι έργα τέχνης θα εκθέτονται εκεί πέρα.
Μα υπάρχει κάτι σοβαρό που πρέπει να σκεφτούμε
Και ίσως θα πρέπει όλοι μας να προβληματιστούμε.
Αλήθεια εμείς πως νιώθουμε για κάποιους αδελφούς,
Που μες τις συναθροίσεις τρεφόμαστε μ’ αυτούς;
Μήπως είμαστε πρόθυμοι μάλιστα δίχως βία
Στο να σπιλώνουμε αδελφούς μέσα στην εκκλησία;
Μια άστοχη ενέργεια μια λέξη αδελφού,
Μήπως τη μεταφέρουμε εμείς κάπου αλλού;
Ίσως να ήμασταν μπροστά κι εμείς στο σκηνικό,
Γελώντας ίσως δώσαμε δίκιο στον αδελφό.
Σκεφτείτε όμως αδελφοί αν θα ‘ταν ηθικό
Τρέχοντας σε υπεύθυνους να πούμε «το και το».
Έτσι λερώνουμε εύκολα των άλλων υπολήψεις,
Φτιάχνοντας την εικόνα μας δίχως να ‘χουμε τύψεις!
Μα αυτόν τον αδελφό εμείς που έχουμε λερώσει
Ο Ιεχωβά με αίμα Χριστού έχει εξαργυρώσει.
Με το βελούδινο πανί τον έχει καθαρίσει,
Κι απ ’της αλήθειας του το φως λάμψη του ‘χει χαρίσει!
Και τώρα ερχόμαστε εμείς με χέρια λερωμένα,
Αφήνοντας πάνω του λεκέ αδίκως εσκεμμένα!
Πως λέτε να αισθάνεται γι αυτό ο Ιεχωβά;
Μήπως να του θυμίζει κάτι από Σατανά;
Κι εκείνος ήταν κάποτε ένας απ’ τα παιδιά του
Μα χρόνια τώρα ρίχνει λάσπη στο όνομά Του.
Εάν δεν θέλουμε λοιπόν μ’ αυτόν να συγκριθούμε
Προσέχουμε τι λέμε αλλά και τι ακούμε!
Υπάρχουνε τόσα καλά στους αδελφούς να δούμε
Αν έχουν κι ένα άσχημο ας μην ασχοληθούμε!
Τα όμορφα χαρίσματα των αδελφών ας δούμε
Πτυχές του χαρακτήρα τους που ίσως μας ωφελούνε!
Επιλεγμένοι απ’ το Θεό, που ‘ναι Αριστοτέχνης
Μοναδικοί και σπάνιοι γι Αυτόν είν’ έργα τέχνης
Κι ας θυμόμαστε αδελφοί ετούτο το ρητό,
Που είναι ο επίλογος στο ποίημα αυτό εδώ
ΤΟΥΣ ΨΙΘΥΡΟΥΣ ΑΓΑΠΗΣΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ
ΜΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΝΑΝ ΨΙΘΥΡΙΣΤΗ!!