Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Τέκνων Υποχρέωση

Το ποίημα αφιερώνεται Παιδιά από εμένα
Είτε είστε ελεύθερα, είτε και παντρεμένα.

Στην Εφεσίους επιστολή 6: 1-3
Δίνεται μία εντολή για σας και νουθεσία.
Γράφει πως πρέπει να τιμάς πατέρα και μητέρα
Είναι εντολή από το θεό, το Στοργικό Πατέρα
Είν’ Θεϊκή απαίτηση για σας μες τη ζωή
Κι ο λόγος για να ζήσετε αιώνια στη γη

Για σας λοιπόν που βρίσκεστε σε νεαρή ηλικία
Ή εσάς που τώρα βγήκατε από την εφηβεία
Το νόμο «Τίμα τους γονείς» που ‘ναι απ’ το Θεό σας,
Πόσο τον εφαρμόζεται εσείς στον εαυτό σας;

Ο τρόπος να αποδώσετε τιμή προς τους γονείς σας
Όπως καταλαβαίνεται είναι η υπακοή σας
Αυτό φαντάζει δύσκολο για κάποιους νεαρούς
Εφόσον συνεπάγεται με περιορισμούς….

Μα αφού ο Θεός στα σπιτικά διόρισε ηγεσία
«καλύτερη η Υπακοή είναι απ’ τη θυσία»

Γι αυτό όταν θέτουν οι γονείς όρους προς τα παιδιά τους
Θέλουν λιμάνι απάνεμο να ‘ναι τα σπιτικά τους

-Τι ώρα απ’ τη νυχτερινή βόλτα θα επιστρέψουν,
-Το ντύσιμο ή τα μαλλιά πως πρέπει να κουρέψουν,
Ίσως πιστεύουν τα παιδιά πως μόνο αυτά αφορούνε
Και αντιδρούν προς τους γονείς εάν αναμειχθούνε

Μα οι γονείς Θεοδότη έχουνε εξουσία

Και απαιτείτε σεβασμός σε αυτήν την ηγεσία

Γι αυτό αν είσαι νεαρός κάτσε κι αναλογίσου,
Αν σ’ αγαπάει πιο πολύ άλλος απ’ τους γονείς σου!
Το ξέρεις πως ξενύχτησαν σαν ήσουνα μωρό
Μα και το τι τραβήξανε να φτάσεις ως εδώ

Και τώρα στα δεκάξι σου ή στα δεκαεφτά
Πιστεύεις πως γνωρίζεις από εκείνους πιο πολλά!(;)

Εάν πιστεύεις πιο έξυπνος είσαι απ’ τους γονείς σου,
Γι αυτό δε δέχεσαι εσύ τη διαπαιδαγώγηση σου,
Τις Παροιμίες άνοιξε κεφάλαιο δεκαπέντε,
Να δεις πως σε αποκαλεί το εδάφιο το πέντε:

Ανόητο αποκαλεί το γιο ή τη θυγατέρα,
Τους όρους που δεν σέβεται πατέρα ή μητέρας.

Προς τους γονείς ο σεβασμός δεν είναι προαιρετικός
Και μην αντιμιλάτε,
Το απαιτεί ο Ιεχωβά αυτό μην το ξεχνάτε!

Σκεφτείτε αν είστε ατίθασα ή και εριστικά
Ότι ωθείτε τους γονείς σε μέτρα δραστικά
Ενώ αν είστε υπάκουα παιδιά προς τους γονείς σας
Την ευλογία του Θεού θα ‘χετε στη ζωή σας!

Τι γίνεται όμως με σας που είστε παντρεμένα;
Από αυτήν την εντολή είστε απαλλαγμένα;

Σκεφτείτε μία κατάσταση που ‘ναι υποθετική
Μα δυστυχώς κάποιες φορές είναι πραγματική!

Μία αδελφή μας μόνη δυο κόρες κόρες συντηρεί
Σωστά τις ανατρέφει με αγάπη και στοργή!
Ενώ για χρόνια είναι αυτή στο σπίτι ηγεσία
Φρόντιζε να το κάνει αυτό πάντα με παρρησία

Η μια κόρη μεγάλωσε κι έφτασε ο καιρός

Την πόρτα της την χτύπησε αρραβωνιαστικός
Μετά από λίγους μήνες του γάμου τελετή
Ήρθε και ακολούθησε δεξίωση λαμπρή!

Κι όπως στα παραμύθια ενώ ζούσαν καλά,
Μιλούσαν για την αδελφή υποτιμητικά…
Σκεφτείτε πως αισθάνθηκε σαν έφτασαν στ’ αυτιά της
Τα δυσμενή τα σχόλια που έκαναν τα παιδιά της;

Αλήθεια όμως πως ένοιωσε και ο Ιεχωβά;
Μήπως αυτό του θύμισε κάτι από Σατανά;

Δεν απαλλάσσεστε λοιπόν κι ας είστε παντρεμένα
Να σέβεστε πάντα τους γονείς είστε υποχρεωμένα!

Κι αν είσαι εσύ σκαπάνισσα μέσα στην εκκλησία
Με νούμερα τριψήφια στου έργου τα δελτία
Αν σέβεσαι τη μάνα σου ρώτα τον εαυτό σου,
Μήπως δεν είναι αποδεκτό το έργο στο Θεό σου;

Πρεσβύτερος ή διάκονος αν είσαι διορισμένος,
Πιστεύοντας απ΄το Θεό πως είσαι ευλογημένος,
Εάν δε σέβεσαι γονείς, ή τα πεθερικά σου,
Το εδάφιο που ακολουθεί θα σκίσει την καρδιά σου

Λέει στο Δευτερονόμιο 27:16
Κάτι που όλα τα παιδιά πρέπει να συνταράξει:
«Όποιος φερθεί προς τους γονείς περιφρονητικά,
Καταραμένος είναι λέει ο Ιεχωβά»

Τελειώνοντας το ποίημα αυτό συμπέρασμα είναι ένα!
Παιδιά σεβαστείτε τους γονείς για να είστε ευλογημένα!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου