Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Μαραθώνιος

Τον τελευταίο τον καιρό νοιώθω αποκαμωμένος
Και είμαι ψυχολογικά, πολλές φορές πεσμένος
Κάποιες φορές διάθεση δεν έχω ούτε να φάω
Μέχρι και στη συνάθροιση πιέζομαι να πάω.

Στη θέση μου ίσως και σεις να έχετε βρεθεί
Οι μέρες θα ‘ταν δύσκολες. Είχε προφητευθεί.
Ένας αγώνας η ζωή έγινε δυστυχώς
που γίνεται πιο δύσκολος αν είσαι χριστιανός

Το θέμα υπηρεσιακής ήτανε ομιλίας
Που ‘κανε ο επίσκοπος σ’ αίθουσα βασιλείας.
Λίγο πολύ μας έκανε ο Φάκος αθλητές
Σ’ αγώνα μαραθώνιο όλοι αγωνιστές.

Ξεκίνημα είχαμε καλό απ’ την αφετηρία
Το εν ύδατι μας βάφτισμα και η υπηρεσία.
Τα πρώτα μέτρα εύκολα τα τρέξαμε εμείς
Ο στόχος να τερματίσουμε ήταν διακαής.

Με τέμπο που ‘ναι σταθερό περνούν οι πρώτες ώρες
Μα φτάσαμε στα δύσκολα στροφές και ανηφόρες.
Και να η πρώτη η στροφή, απότομη έχει κλίση
Αν δεν προσέξει ο αθλητής ίσως και να γλιστρήσει.

Μα η συμβουλή στο νου νωπή απ’ τον προπονητή
Γι’ αυτό δεν έπεσε κανείς στην πρώτη τη στροφή.
Ίσως η εναντίωση από τους συγγενείς
Να ‘ταν εκείνη η στροφή που νοιώσαμε εμείς.

Τα επόμενα χιλιόμετρα θα ‘ναι κουραστικά
Η ζέστη ανυπόφορη και ‘χει ανηφοριά.
Ένας αγώνας διαρκής του χριστιανού η πορεία
Δεκάδες τα προβλήματα μας φέρνουν δυσκολία.

Σ’ αγώνα μαραθώνιο κάποιοι έχουν φροντίσει
Να πίνει ο αθλητής νερό για να μην ατονήσει
Σαν το καπέλο του αθλητή που δίνει προστασία
Το χέρι του Ιεχωβά παρέχει ευλογία.

Οι συναθροίσεις σε εμάς ενίσχυση θα δώσουν
Τον αγώνα που ξεκίνησαν όλοι να τελειώσουν.
Πέντε οι συναθροίσεις μας, μελέτη , προσευχή,
Φτερά αποκτούν τα πόδια, του κάθε αθλητή.

Ίσως να κουραστήκαμε από τις ανηφόρες
Και να εξαντληθήκαμε από τις κατηφόρες.
Μα να! Κοιτάξτε εκεί μπροστά είν’ ο τερματισμός.
Ας μην εγκαταλείψει, κανένας αδελφός.

Το βλέμμα απερίσπαστα βλέπει τερματισμό
Στην άκρη όλοι αφήνουμε δόξα και υλισμό.
Γι’ αυτό κι αν είναι δύσκολο πρέπει ν’ αγωνιστούμε
Σκεφτείτε το βραβείο: Αιώνια θα ζούμε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου