Έσχατος Εχθρός

Μες της αβύσσου τα στενά και τα κελιά του Άδη
Στοιβάζονται άψυχα κορμιά δέσμια στο σκοτάδι
Απαλλαγμένοι από όνειρα και από εφιάλτες
Ξεχρέωσαν το τίμημα που κράταγαν στις πλάτες
Δεν ξέρω αν είναι τυχεροί ή άτυχοι αλήθεια
Από αυτούς που η καρδιά χτυπά μέσα στα στήθια
Μέσα στης γης την αγκαλιά της πρώτης μάνας μένουν
Την εποχή της Άνοιξης με υπομονή προσμένουν
Μοιάζουν με σπόρο λουλουδιού που θάφτηκε στο χώμα
Που σαν βλαστήσει , άρωμα θα έχει μα και χρώμα
Τότε θ’ ακούσουν τη φωνή που θα προστάζει βγείτε
από τον ύπνο της φθοράς ώρα ν’ απαλλαχτείτε
σαν ρούχο καινούργιο θα δοθεί τότε σε όλους σώμα
απ’ τα γνωστά συστατικά της γης, νερό και χώμα
τις μνήμες που ‘σβησε απ’ το νου, της γης η υγρασία
θα γίνουν θύμισες νωπές μέσα στη Βασιλεία
θα έχει ήδη καταπιεί το θάνατο με νίκη
Αυτός που λέει ο Θεός πως σκήπτρο του ανήκει
γιατί κατέβηκε κι αυτός μες το κελί του Άδη
με τη θυσία του έφερε, το φως μες στο σκοτάδι
για κάποιους είναι απίστευτο ασύλληπτο στ’ αλήθεια
για μας είναι η βάση ,της πίστης στην αλήθεια
τα πάντα είναι δυνατά στο χέρι του Θεού μας
του πλάστη και Δημιουργού της γης, του ουρανού μας
το κάθε αστέρι τ ’ουρανού καλεί με τ’ όνομά του
Ο ήλιος παίρνει δύναμη απ’ την ενέργειά του
Από το χώμα έπλασε τους πρώτους μας γονείς
Γι αυτό και έχουμε όλοι μας συστατικά της γης
Υπόσχεση δίνει ο Γιαχ νεκρούς να αναστήσει
Και δεν υπάρχει τίποτα που θα Τον σταματήσει
Γι αυτό όσο αναπνέουμε ας αναρωτηθούμε:
Θα είμαστε εμείς εκεί ,ανάσταση να δούμε?
Καιρός μα και περίσταση και μας μπορεί να βρει
Γι αυτό στην πίστη ας είμαστε όλοι μας δυνατοί
Κι αν μας πληγώνει ο θάνατος είναι πεποίθησή μας
Θα αναστηθούνε οι νεκροί, θα ζήσουνε μαζί μας
Τότε ο έσχατος εχθρός θα χάσει το κεντρί του
Κι ο αρχικός σκοπός Θεού θα βρει εκπλήρωσή του!!