Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Μια Μέρα στον Παράδεισο

Μετά από μια κατάκοπη ημέρα στη δουλειά
Γύρισα χθες στο σπίτι μου τα’ απόγευμα αργά.
Στο κιόσκι μου με τους κισσούς έκατσα για να πιω
τον παγωμένο μου φραπέ και να ξεκουραστώ.

Ένα μικρό παράδεισο έχω δημιουργήσει
κάθε λουλούδι που ‘χω εδώβλέπω έχει ανθήσει.
Η ευωδιά διάχυτη πολύχρωμα λουλούδια
απ’ το ηχείο απαλά παίζουν παλιά τραγούδια.

Το σιντριβάνι αν και μικρό δίνει έναν άλλο τόνο
Ο ήχος από το νερό κάνει να χαλαρώνω.
Βάλαμε και χρυσόψαρα που ζούνε στον πυθμένα
στην κλούβα δίπλα κελαηδούν πουλάκια ευτυχισμένα.

Σε λίγα τετραγωνικά ταράτσα κατοικίας,
έφτιαξα έναν παράδεισο εγώ μικρογραφίας.
Τα δειλινά είναι εδώ πολύ ρομαντικά,
της νύχτας πέπλο αν απλωθεί, ανάβουμε κεριά.

Κι αν γύρω μου έχω μπετά και ζω μέσα στην πόλη,
έκανα την ταράτσα μου να μοιάζει περιβόλι.
Συχνά καλούμε αδελφούς από την εκκλησία
Τα ωραία αν δεν μοιράζονται δεν έχουνε αξία.

Καθώς το απολάμβανα το έργο των χεριών
Τι σκέψη πέρασε αδερφοί λέτε από το μυαλό μου;
Μια μέρα στον παράδεισο άραγε πως θα είναι;
Πως θα κυλά ο χρόνος μου, κοντά με ποιους θα είμαι;

Καλά το καταλάβατε λέω να ταξιδέψω
Ελάτε αν θέλετε και σεις ,ευρώ δε θα γυρέψω.
Ταξίδι μονοήμερο λέω εγώ να πάμε,
αν είστε πείτε έτοιμοι κι’ αμέσως ξεκινάμε.

Καθίστε αναπαυτικά τα μάτια λίγο κλείστε
Κι ακούστε έναν κόκορα φωνάζει να ξυπνήστε.
Γλυκοχαράζει ο ουρανός ,απόλυτη ησυχία,
απ’ τα’ ανοιχτά παράθυρα έρχεται ευωδία.

Είναι απ’ τα τριαντάφυλλα και από τα γιασεμιά,
βλέπετε είναι η εποχή που ανθίζουνε κι αυτά.
Φοράτε τις παντόφλες σας βγαίνετε στη βεράντα
κι ακούτε πως κελαηδά μία μικρή Γαλιάντρα.

Ένα παγώνι αρσενικό ανοίγει την ουρά του
Επιδεικνύει τα φτερά κι αυτό στη θηλύκια του.
Στο στάβλο που ‘χετε πιο κει έχετε αγελάδα,
νωρίς βλέπω την άρμεξες κι έφερες φρέσκο γάλα.

Το πρωινό θα πάρετε με άλλους αδελφούς,
και να! Ήδη κατέφθασαν κάποιοι από αυτούς.
Στον κήπο υπάρχει ξύλινο τραπέζι και παγκάκια,
δίπλα η παιδική χαρά να παίζουν τα παιδάκια.

Το κέικ είναι ολόφρεσκο, ζεστοί κι οι λουκουμάδες
Το μέλι πεντανόστιμοΤρώμε σαν βασιλιάδες.
Κι άλλη προχθές τελειώσαμε αίθουσα για λατρεία
Πενθήμερο έχουμε ρεπό από την εργασία.

Σήμερα η ημέρα μας θα ‘ναι ξεχωριστή
Ο τρύγος ήδη άρχισε, αν θες έλα και συ!
Το πρωινό τελείωσε τον Γιαχ ευχαριστούμε
Σε κάρα και σε άμαξες όλοι θα ανεβούμε.

Μικρά παιδιά στα χέρια τους κρατούν πλεκτά κοφίνια
Οι λίγο μεγαλύτεροι σουγιάδες, κλαδευτήρια.
Στα αμπέλια καθώς φτάνουμε και άλλους συναντούμε
Στον τρύγο καθώς μπαίνουμε όλοι υμνολογούμε.

Στα σπίτια κάποιες αδελφές μείναν να μαγειρέψουν
Τους κουρασμένους αδελφούς θα πρέπει να φιλέψουν.
Στα πατητήρια αδελφές μπήκαν και τραγουδάνε
Σταφύλια αδειάζουμε εμείς και κείνες τα πατάνε.

Το μεσημέρι ζύγωσε κι όλοι μαζί θα πάμε
Στου αδελφού φιλόξενου να κάτσουμε να φάμε.
Πλατάνια έχει στην αυλή και άφθονη δροσιά
Τραπέζι με εδέσματα και περσινά κρασιά.

Κάποιοι χορτάσανε νωρίς και πιασαν τις κιθάρες
και το τραγούδι αρχινούν όλοι έχουν φωνάρες.
Τα σώματα μας τέλεια κούραση δεν γνωρίζουν
Οι πρώτοι ξεσηκώθηκαν και το χορό αρχίζουν

Η μέρα στον παράδεισο όμορφα πάει να κλείσει
Μα δυστυχώς στο σήμερα ο νους μας θα γυρίσει!
Πάλι μέσα στην μόλυνση του νου και του αέρα
Μέσα στο άγχος της ζωής που ‘χει η κάθε μέρα

Οι κοσμικοί μας βλέπουνε πάντα με κακό μάτι
Διαλέξανε δρόμο πλατύ μα εμείς το μονοπάτι.
Ίσως να είναι δύσβατο να χει γκρεμούς κι αγκάθια
Μπορεί να μας ματώνουνε και να βουρκώνουν μάτια.

Μα δείτε λίγο καθαρά φαίνεται πού τελειώνει
Κι η μέρα στον παράδεισο σύντομα ξημερώνει.
Εύχομαι να ‘μαστε όλοι εκεί
Μαζί με τα παιδιά μας
Εφόσον έχουμε τον Γιαχ πρώτο μες την κάρδιαμας!!

2 σχόλια: