Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Θα πάμε Πενταήμερη

Το ποίημα αυτό σε νεαρούς θα το αφιερώσω
και ας με συγχωρέσουνε εάν θα τους πληγώσω.
Στις σχολικές τις εκδρομές θέλω ν’ αναφερθώ
Που γίνονται είτε σε νησιά, ή στο εξωτερικό.

Τo θέμα αυτό κάθε γονιός θα τ’ αντιμετωπίσει
Σαν έρθει η ώρα το παιδί κάπου για να φοιτήσει.
Το θέμα μ’ απασχόλησε κι εμένα δυο φορές
Όταν τα δυο μου τα παιδιά ήτανε σπουδαστές.

Προσωπικά στο θέμα αυτό είχα επιτυχία
Και έτσι ξεπεράστηκε η κάθε δυσκολία.
Εφόσον συζητήσαμε εγώ και η κυρά
Βάλαμε στη συζήτηση τα δυο μας τα παιδιά.

Αυτό μου είπαν και τα δυο δεν το ‘χουμε σκεφτεί
Μα την επόμενη χρονιά θα τους απασχολεί.
Θέλαμε στο μυαλό τους σαν στοργικοί γονείς
Να υπάρχει η άποψή μας τώρα που ‘ναι νωρίς.

Με τα παιδιά και μ’ αδελφούς πηγαίνουμε εκδρομές
Από μωρά κοντά μας και στις διακοπές.
Ποτέ τους δεν στερήθηκαν θάλασσα και βουνό,
Μα οι σχολικές οι εκδρομές είν’ διαφορετικό.

Τριήμερες και πενθήμερες θα γίνουν εκδρομές
Ξέρουμε πως τις λαχταρούν όλοι οι μαθητές.
Μα θα μπορούσαν πείτε μου να βρίσκονται εκεί
Μέσα σ’ αυτούς τους κοσμικούς δικοί μας νεαροί;

Πώς θα διασκεδάσουνε; Ας κάτσουν να σκεφτούνε.

Με μαθητές ανήθικους πρέπει να κοιμηθούνε.
Σίγουρα θα βρεθούν σε κλαμπ, μ’ ένα ποτό στο χέρι
Αν είναι μπόμπα ή γνήσιο, μόνο ο Θεός το ξέρει.

Ίσως κάποιοι θελήσουνε να διαγωνιστούνε
Να κάνουν τη φιγούρα τους ότι μπορούν να πιούνε.
Να μείνεις εσύ αμέτοχος δεν είναι δυνατόν
Κι ας είσαι κι από σπίτι και ηθικών αρχών.

Για πες μου τι θα έκανες γλυκό μου παλικάρι
Αν κούκλα συμμαθήτρια σου ‘λεγε σε γουστάρει;
Αν όμορφος συμμαθητής που όλες τον θαυμάζουν
Αν νοιώσεις πως τα μάτια του συνέχεια σε κοιτάζουν;

Τι θα ‘κανες αν σου ‘λεγε: «Κούκλα μ’ έχεις μαγέψει»
Και πως θα ήθελε πολύ μαζί σου να χορέψει;
Υπήρξαν περιστατικά στο παρελθόν πολλά,
Που γίναν πρωταγωνιστές των αδελφών παιδιά.

Μακριά από το σπίτι του και από τους γονείς
Σε ότι απαγορεύεται είναι επιρρεπείς
Τα λόγια κάποιας νεαρής ήθελα να σας πω
Που ‘ταν απαρηγόρητη κι έκλαιγε με λυγμό.

«Θυμάμαι πως ήπια πολύ, πως είχε ξημερώσει,
Μα σπάω το κεφάλι μου με ποιόν είχα ξαπλώσει;»

Οι νέοι του κόσμου τίποτα δεν έχουν για να χάσουν
Γι αυτό θέλουν σε μια βραδιά όλα να τα’ απολαύσουν.
Λέει ο λαός «όπου έστρωσες εκεί και να ξαπλώσεις»
Μετά τις πενταήμερες τρέχουνε για εκτρώσεις.

Μακριά από το σπίτι τους θέλουν να ξεσαλώσουν

Και όπως λεν στη γλώσσα τους «όλα για να τα δώσουν».
Παιδιά αδερφών που νόμιζαν πως ήτανε πιστά
Πέσαν σ’ ανηθικότητα μέσα σε μια βραδιά.

Τη χριστιανική ταυτότητα θυμούνται πού τη ‘χασαν
Σε κάποια πενταήμερη που όλα τα ξεχάσαν.
Ίσως να πουν μετάνιωσαν σε όποιον τους ρωτήσει
Μα εκείνο όμως που χάσανε πίσω δεν θα γυρίσει.

Παγίδα στήνει ο Διάβολος με εκλεκτό τυρί
Τα άπειρα παιδιά μας πάντα παρατηρεί.
Του κόσμου η συναναστροφή λείει η Γραφή πως φθείρει
Τις ηθικές αξίες σου, γονιός που έχει σπείρει .

Παρότι η απόφαση είναι προσωπική
Ας λάβετε υπόψη σας τι λέει η Γραφή
«Κρύβεται λέει ο σοφός σαν βλέπει το κακό»
Ιδίως αν το σύστημα είν’ όλο πονηρό.

Κι αν κάποιοι ίσως βιαστήκανε και μ’ είπαν «γραφικό»
Ας θυμηθούν τα Τέμπη, και τον Μαλιακό.
Κινδύνους κρύβουν οι εκδρομές που κάνουν τα σχολεία
ΚΑΛΥΤΕΡΑ Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΠΑΡΑ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου