Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ημέρα Αποκατάστασης

Εχθές απορροφήθηκα για ώρες μελετούσα
Στην εποχή του Ιησού Χριστού θα ήθελα να ζούσα
Τα θαύματα που έκανε να βλεπα από κοντά
Μέλη που ‘ταν παράλυτα να γίνονται καλά

Αμέσως όμως σκέφτηκα πως αν μείνω πιστός
Τα ίδια θαύματα θα δω που κανε ο Χριστός
Καθώς συλλογιζόμουνα τα θαύματα αυτά
Τα βλέφαρά μου έκλεισα, ταξίδεψα μετά

Σας κάνω εγώ τα έξοδα μαζί μου για να ρθείτε
Σ’ένα ταξίδι ονειρικό γρήγορα! Μην αργείτε!
Τον προορισμό τον ξέρετε και την διαδρομή
ο χρόνος μόνο άλλαξε έχει ελαττωθεί.

Μοιάζει να είναι άνοιξη το δείχνει αυτό η φύση
Τα νέα βλαστάρια στα κλαδιά το ‘χουνε μαρτυρήσει
Η χλόη καταπράσινη μα πίσω απ’ το βουνό
Η ανατολή ηλίου κλέβει το θαυμασμό

Είναι πολύ νωρίς γι’ αυτό υπάρχει ησυχία
Βαθιά ανάσα αν πάρεις νοιώθεις την ευωδία
Μάλλον ειν’ απο άνθη που μοιάζουν μ’ ανεμώνη
Βγαίνουν κατά χιλιάδες χειμώνας σαν τελειώνει

Ο χείμαρρος που ακούγεται έχει κρύα νερά
Απο τα χιόνια που ‘λειωσαν επάνω στα βουνά
Μία λευκή αρκούδα στου χείμαρρου την άκρη
Μόλις έχει ξυπνήσει απο χειμέρια νάρκη

Ο ήλιος ξεπροβάλλει κι η μέρα ξεκινά
Μια μέρα που θα φέρει σε όλους μας χαρά
Ημέρα αποκατάστασης της σάρκας και της πλάσης
Το θαύμα αυτό με τίποτα δεν πρέπει να το χάσεις

Κάθε ημέρα στις οχτώ για πρωινή λατρεία

Στην ξύλινη την αίθουσα πάμε ,κι είν’ ευλογία
Μα σήμερα απο νωρίς ακούγονται φωνές
Κι απο βραδύς οι αίθουσες έμειναν ανοιχτές

Καθώς ζυγώνουμε κοντά στην αίθουσα Βασιλείας
Ακούγονται πιο καθαρά ύμνοι ευχαριστίας
Πριν μπούμε μες στην αίθουσα μας λύνεται η απορία
Τον λόγο που άρχισε νωρίς στον Γιαχ υμνολογία

Στον κάδο ανακύκλωσης που βρίσκεται πιο κει
Καρότσια αναπηρικά έχουνε αφεθεί
Μια στοίβα πατερίτσες και μέλη πλαστικά
Μπαστούνια που κρατούν τυφλοί ,κι είδη ορθοπεδικά

Περνώντας μες την αίθουσα μήπως και βρω μια θέση
Όρθια βλέπω έκπληκτος την αδελφή την Γεύση!
Την Χριστοδούλου όρθια την βλέπω καθώς ψάλλει!
Συγκινημένη δίπλα της κι η αδελφή Μπακάλη!

Του Στέλλιου το χέρι το δεξί σφίγγω, τον χαιρετώ!
Συνήλθε η Βαγγελίτσα, καλά είναι κι η Σμαρώ!
Κοιτώντας ασυναίσθητα το χέρι τ’ αριστερό μου
Νοιώθω ένα δάκρυ να κυλά απο το μάγουλό μου!

Τα τρία δάχτυλά μου που είχανε κοπεί
Τώρα είναι στη θέση τους και με χαροποιεί!
Ημέρα αποκατάστασης είν’ η σημερινή
Αίνοι αναπέμπονται στον Γιαχ σε ουρανό και γη!

Κάπου εδω το νοερό ταξίδι μας τελειώνει
Μα η κλεψύδρα δείχνει ο χρόνος πως ζυγώνει
Όλα ν΄ αποκατασταθούν στο νου και στο κορμί μας
και ευτυχισμένη αιώνια να είναι η ζωή μας

Γιατί το υποσχέθηκε ο Κραταιός Θεός μας
κι ας μην ξεχνάμε πως Αυτός είναι ο Δημιουργός μας!
Κι έχει λαχτάρα για να δει το έργο των Χεριών Του
Να παίρνει τέλεια μορφή, αυτός είν’ ο σκοπός του!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου