Στοργικός Ποιμένας

Για να γραφτεί το ποίημα αυτό έγινε η αιτία
Κάτι που είδα σε χωριό που ‘ν’ στη Μακεδονία
Σε μια πλαγιά ένας βοσκός είχε τα πρόβατά του
Εντύπωση μου έκανε που έβοσκαν κοντά του.
Πολύ μακριά δεν ήμουνα το ‘δα σαν ευκαιρία
Να πλησιάσω το βοσκό να δώσω μαρτυρία
Καθώς πλησίασα κοντά αισθάνθηκα ωραία
Γιατί όπως είπε θα θελε κι αυτός λίγη παρέα.
Όση ώρα συζητούσαμε ήτανε φιλικός
Στη γραφική αλήθεια ήτανε δεκτικός.
Του είπα πως μου θύμισε μία φωτογραφία
Που είχε στο εξώφυλλο κάποιο από τα βιβλία
Μου πε για τις ευθύνες, που ‘χει το επάγγελμά του
Μα συνεχώς το βλέμμα του το’ χε στα πρόβατά του
Κάποια στιγμή με άφησε τρέχοντας στην πλαγιά
Πίσω από κάποιο πρόβατο που ‘φευγε μακριά.
Εντύπωση μου έκανε, ενώ γκλίτσα κρατούσε
Το αρνί που απομακρύνθηκε δεν είδα να χτυπούσε.
Μου ‘πε τον ξέρουνε καλά όλα τα πρόβατα του
Αναγνωρίζουν τη φωνή και τα σφυρίγματά του.
Κάποια στιγμή τον είδα μαζί μου ενώ μιλούσε,
Ένα αρνί που κούτσαινε αυτός παρατηρούσε.
Πριν λίγες μέρες μου ‘πε το ‘χε δαγκώσει φίδι
Μα θ’ αναρρώσει σύντομα, αντιβίωση του δίνει.
Κάποια στιγμή τον ρώτησα αν θα ‘ταν πρακτικό
Αντί γι αυτόν στη θέση του να έπαιρνε βοσκό.
Μου είπε ότι κάποτε προσέλαβε βοσκό
Μα το ποίμνιο αποδεκατίστηκε, έμεινε το μισό.
Ευθύνες συνεπάγονται κάποιος να ‘ναι βοσκός,
Να αγαπά τα πρόβατα να είναι στοργικός.
Να είναι διαθέσιμος γι αυτά να ξενυχτίσει
Εκείνο που κουτσαίνει ίσως να κουβαλήσει.
Στην ύπαιθρο εάν τα βρει εκτεθειμένα η μπόρα
Σαφώς και είναι βέβαιο πως θ’ αρρωστήσουν όλα
Δεν είναι μόνο ο λύκος μου ‘πε η απειλή
Αλλά κι ένα μικρόβιο εάν εξαπλωθεί.
Ενώ αν είναι υγιή και τρέφονται καλά
Θα γίνουν όλα σίγουρα πιο παραγωγικά.
Μετά απ’ αυτό σηκώθηκε να μ’ αποχαιρετήσει
Τα πρόβατά του έπρεπε να πάει να τα ποτίσει.
Καθώς απομακρύνθηκα στο νου μου ο Χριστός,
ήρθε που ‘ναι ποιμένας πράγματι στοργικός.
Παράδειγμα προς μίμηση σε κάθε εκκλησία,
Είναι για άντρες που σ’ αυτές ασκούνε ηγεσία.
Η γνήσια αγάπη αλλά και η στοργή,
Γίνονται η αιτία για να ‘ναι προσιτοί.
Το ποίμνιο ποιμαίνουν μα με τη διαφορά,
Γνωρίζουν πως τα πρόβατα είναι του Ιεχωβά!
Γνωρίζουν κάθε πρόβατο και κάθε πρόβλημα του
Πριν ζητηθεί πολλές φορές αυτοί είναι κοντά του.
Στήριγμα για το ορφανό γίνονται ν’ ακουμπήσει.
Στη χήρα μαξιλάρι τον πόνο να αφήσει.
Δεν είν’ προσωπολήπτες, γνήσια τα κίνητρά τους,
να ευνοούν μονάχα την οικογένεια τους!
Αυτοί είναι οι ποιμένες μέσα στην εκκλησία
που το Άγιο Πνεύμα του Θεού παρέχει ευλογία.
Είν’ προσιτοί σε όλους γιατί είναι ταπεινοί,
προσδίδουνε αξία και στο μικρό παιδί.
Η γνήσια αγάπη τους κάνει στοργικούς
ακολουθούν υπόδειγμα που άφησε ο Ιησούς.
Θυμούνται πως το ποίμνιο ανήκει στο Θεό
και θα λογοδοτήσουνε κάτι αν συμβεί κακό.
Αυτό στο νου μου έφερε τα λόγια του βοσκού
Αλλά κι ένα εδάφιο του λόγου του Θεού:
«αν χάνονται τα πρόβατα μέσα από τη στάνη,
Ευθύνη αποκλειστικά ανήκει στον τσομπάνη».
Το εδάφιο που μου θύμισε η φράση αυτή εμένα
στον Ιερεμία βρίσκεται 10:21
Μακάρι μη συμβεί αυτό ποτέ σε εκκλησία
Μα να ‘χουν του Ιεχωβά όλες την ευλογία!!!