Πολύτιμοι λίθοι

Στο ποίημα αυτό θ’ αναφερθώ φίλοι μου σε πετράδια
Σε λίθους που  είν’ πολύτιμοι, ζαφείρια και διαμάντια.
1.600 υπάρχουνε και πλέον ορυκτά,
 μα μόνο 16 κάνουν τη διαφορά.
 Αιτία είν’ η ομορφιά, χρώματα και σκληράδα,
Μέγεθος, σπανιότητα προσθέτουνε  καράτια.
Ίσως και σεις γνωρίζετε κάποια από αυτά
Του πόθου αντικείμενα σαφώς για θηλυκά.
 Ονομασίες άγνωστες έχουν μα και γνωστές
Θα ‘θελα να αναφερθώ σε κάποιες απ’ αυτές.
Ξεκινώ με τον τιγριόφθαλμο περίεργη ονομασία,
Έπειτα τον αμέθυστο, κρυστάλλινο χαλαζία.
 Ακολουθεί ο ίασπις , τοπάζι και ζαφείρια,
Αμέσως τα επόμενα θα λεγα τα ρουμπίνια.
Νεφρίτης ο επόμενος, και ο αλεξανδρίτης,
Σπάνιος κι ίσως άγνωστος είναι ο ακουαμαρίνης.
 Σειρά έχει το οπάλιον,  κιτρίνης, τουρμαλίνης,
ο λίθος που μόλις θα τον δεις με στόμα ανοιχτό θα μείνεις!
Υπέροχος σε ομορφιά, χρώματα χίλια έχει
Μα το διαμάντι υπερτερεί θέση πρώτη κατέχει.
 Πετρώματα πολύτιμα μα  ίδιας καταγωγής,
Αφού το ταξίδι ξεκινούν στα έγκατα της γης.
Το αξιοπερίεργο όμως είναι αυτό:
 πώς τα πετράδια είν’ μορφή από άνθρακα φθηνό.
 Από τα σωθικά της γης , μάγμα καυτό ανεβαίνει,
Κι από πιέσεις  υψηλές μορφή κρυστάλλου παίρνει.
Η χημική του σύσταση, μέταλλα γης στοιχεία,
Μα όμορφη αλλοτροπική   μορφή δίνει η θερμοκρασία .
 Στην επιφάνεια της γης δεν φτάνουν κατά τύχη,
Μα αφού κάνουν εξόρυξη οι αδαμαντωρύχοι.
Για να βρεθεί ένα καράτι καθαρού διαμαντιού
250 τόνοι χώματος πρέπει ν’ ανασκαφθούν
 Στην αρχική του τη μορφή έχει ακαθαρσίες
Που πρέπει ν’ απομακρυνθούν με κάποιες εργασίες.
Λιθοχαράκτης λέγεται κι ίσως του πάρει μέρες
Εκείνος που θ’ ασχοληθεί να του χαράξει έδρες.
 Μέσα απ’ αυτές υφίσταται διάθλαση το φως
Και δέσμη από χρώματα εκπέμπουν διαρκώς.
Μα τώρα ίσως κάποιος να μου πει και δικαιολογημένα:
Οι λίθοι οι πολύτιμοι τι μ’ αφορούν εμένα;
 Αυτήν την απορία σας αμέσως θα τη λύσω
Πολύτιμους λίθους με αδελφούς αφού παραλληλίσω
Στοιχεία της  γης αποτελούν τ’ ανθρώπινο το σώμα
Αφού ο Θεός τον άνθρωπο τον έπλασε από χώμα.
 Κι αν είναι πλάσμα χοϊκό δεν έχει σημασία
Για το Θεό πολύτιμος κι έχει μεγάλη αξία.
Στον κόσμο ίσως να ‘τανε πολύ βαθιά χωμένος
Μ’ ακαθαρσίες κοσμικές  επικαλυμμένος
 Μα ο Θεός από ψηλά που είδε την καρδιά του,
Αδαμαντωρύχους έστειλε να παν’ στη γειτονιά του.
Η εξόρυξη που έγινε  ήταν επιτυχής,
 ίσως γιατί οι  εργάτες   να ήταν σκαπανείς.
 Μελέτη μα και γνώση σαν επεξεργασία
Απομάκρυναν επιμελώς κάθε ακαθαρσία.
Έδρες καινούριες χάραξε πάνω του ο Θεός
Και διαθλάτε υπέροχα το Θεϊκό το φως.
 Έτσι μας βλέπουν αδελφοί τα μάτια του Θεού
Ανεκτίμητα πολύτιμους μεγάλους και μικρούς
Με θησαυροφυλάκιο μοιάζει η εκκλησία
Που ανήκει στον Ιεχωβά και έχει ευλογία.
 ΓΙ ΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΑΤΕ
ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΠΩΣ ΚΡΑΤΑΤΕ!
 Ψεγάδια ας μην ψάχνουμε κρίνοντας αδελφούς
Γιατί έτσι ημιπολύτιμους τους θεωρούμε αυτούς!
Γνήσια αγάπη ας δείχνουμε τιμή μα και αξία
ΚΙ ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ!!!!