Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Προς γνώση και συμμόρφωση

Το ποίημα αφιερώνεται σ’ όλους τους αδελφούς
Που ‘ναι οικογενειάρχες με κόρες  και με γιους
Σκοπός του ποιήματος αυτού είναι να βοηθήσει
Προβλήματα με τα παιδιά κάποιον πριν συναντήσει

Γι αυτό και απευθύνεται λοιπόν στις κεφαλές
Σ’ όλους τους πατεράδες μ’ αρχές χριστιανικές
Σαφώς και απευθύνεται πρωτίστως σε εμένα
Που ‘χω παιδιά ελεύθερα ,έχω και παντρεμένα

Η ανατροφή ενός παιδιού για να ‘χει επιτυχία
Θα εξαρτηθεί αν άρχισε από μικρή ηλικία
Στην ηλικία των παιδιών  αυτήν την τρυφερή
Φρόντιζαν και οι δυο γονείς να είναι στοργικοί

Θέλανε τ’ ακριβότερα πάντα για τα παιδιά τους
Δίνοντας τα καλύτερα θερμά αισθήματά τους
Μα ίσως από τότε να πέρασε καιρός
Και έγινε η μπέμπα δεσποινίς κι ο μπέμπης νεαρός

Σε σας που έχετε παιδιά πριν απ’ την εφηβεία
Ή ίσως μεγαλύτερα είναι σε ηλικία,
Προτείνω ένα ταξίδι πίσω στο παρελθόν
Τότε που το παιδάκι σας ήταν λίγων μηνών..

Σκεφτείτε πόσο χρόνο περνούσατε μαζί
Φροντίζοντας παράλληλα  κακό μην του συμβεί
Το χέρι του κρατούσατε στα πρώτα βήματά του
Κι ίσως χαμογελούσατε απ’ τα καμώματά του

Πόσες φορές κρυβόσασταν κι έψαχνε να σας βρει;
Στις πρώτες αταξίες του εσείς ανεκτικοί!
Το σ’ αγαπώ πολλές φορές του ‘χατε ψιθυρίσει,
Και τρυφερά στο μάγουλο το είχατε  φιλήσει!

Κι ενώ περνούσε ο καιρός φροντίζατε εσείς
Να διδαχτεί αλήθειες της γραφικής αρχής
Σκεφθείτε λίγο αδελφοί στην πρώτη του ομιλία
Το τρακ που είχατε εσείς μέσα στην εκκλησία!


Πάντα το επαινούσατε όταν αυτό απαντούσε
Και κρυφοκαμαρώνατε άλλους σαν χαιρετούσε!

Συχνά τον κανακάρη σου με τίτλους προσφωνούσες
«λεβέντη» ή «παλικάρι μου», τ’ όνομα τ’  αγνοούσες
Κι αν ήταν η κορούλα σου, τη φώναζες «μωρό μου»
«κουκλί μου, πριγκηπέσα μου», ίσως και «όνειρό μου»!

Μα σήμερα όμως αδελφέ κάτσε κι αναλογίσου
Ποιους τίτλους χρησιμοποιείς συχνά για το παιδί σου;
Εκφράσεις όπως άχρηστε, ανόητε ή τεμπέλα
Μήπως τις χρησιμοποιείς; Τα λέω και για μένα!

Θυμήσου πως απέναντι υπάρχει το παιδί σου
Κι αν το παροξύνεις η ευθύνη είναι δική σου!
Ίσως να ‘ναι στο μπόι  σου μπορεί και πιο ψηλό
Μπορεί και να σου μοιάζει και να ‘ναι ζωηρό!

Ίσως μ’ αυτό το στίχο γελάς τώρα εσύ
Μα βάλε το μυαλό σου λίγο να θυμηθεί:
Πριν πόσο καιρό αγκάλιασες  την κόρη ή το γιο;
Φιλώντας τα και λέγοντας « πολύ σε αγαπώ»;

Στο λάθος τους πότε έγινες  σκέψου το άλλοθι τους;
Τονίζοντας πως πάντοτε θα είσαι εσύ μαζί τους;
Χτίστε γονείς με τα παιδιά μια γνήσια φιλία!
Για να ‘ναι πάντα ανοιχτή η γραμμή επικοινωνίας!

Περιουσία αμύθητη είν’ και   κληρονομιά
Δώρα ζωής από το Γιαχ φίλοι μου τα παιδιά!
Συχνά ας προσευχόμαστε μαζί με τα παιδιά μας
Εκθέτοντας στον Γιαχ  γι’ αυτά τα συναισθήματά μας!

Ας κάνουμε τ’ αδύνατα όλοι μας δυνατά
Στο Νέο κόσμο του Θεού να είμαστε με αυτά!!!  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου