Παραμυθένια Αγάπη

Οι άνθρωποι από παλιά σ' όλα τα παραμύθια
Όμορφα λόγια έλεγαν, αυτή 'ναι η αλήθεια.
Μία φορά και έναν καιρό ήταν ο πρόλογός τους
Και ζήσανε όλοι καλά γνωστός επίλογός τους!

Σαν ήμασταν μικρά παιδιά μ' αγνή καρδιά στα στήθια
Εντυπωσιαζόμασταν μ' αυτά τα παραμύθια.
Ο ήρωας πολλές φορές ίσως να 'σουν εσύ
Καβάλα σ' άσπρο άλογο, κρατούσες και σπαθί!
Έσωζες την πριγκίπισσα, σκότωνες τους κακούς
Στο γάμο σας καλέσατε όλους τους χωρικούς.

Ωραία ακουγότανε στα παιδικά αυτιά μας
Και ίσως μας συνόδευαν στ' αθώα όνειρά μας.
Μα όταν μεγαλώσαμε, σκληρή 'ναι η αλήθεια
Αγάπη κι όμορφες στιγμές, είναι στα παραμύθια!

Κι αν ζήσανε τότε καλά , σήμερα όμως δε ζούνε
Σ' ένα δελτίο ειδήσεων όλοι μπορούν να δούνε!
Δε θα 'ταν όμως όμορφο μέσα στο ποίημα αυτό
Σε καταστάσεις άσχημες εγώ ν' αναφερθώ.

Μιας εξαρχής το ποίημα αυτό θέλω να ενημερώσω
Σ' ευαίσθητους ρομαντικούς θα το αφιερώσω.
Σ' όλους εσάς που έχετε μια θέση στην καρδιά μου
Αδέλφια μου πνευματικά και οικογένειά μου!

Ανησυχίες της ζωής και των παιδιών η έγνοια
Δεν εμποδίζουν τη ζωή να 'ναι παραμυθένια.
Το μυστικό μες τη ζωή μπορείς να εντοπίσεις
Την πιο μεγάλη εντολή μαζί μας να τη ζήσεις!

Γι αυτό και ζούμε αρμονικά, δεν είναι αυταπάτη
Αιτία του Πνεύματος καρπός, της γνήσιας αγάπης!
Αγάπη στον συνάνθρωπο δίδαξε ο Χριστός
Εκτίμηση ιδιαίτερη αν είναι αδελφός.

Στα σπίτια μας ο σεβασμός φέρνει την ηρεμία
Σαν λιμανάκι που κρατά έξω την τρικυμία!
Τα τέκνα από τους γονείς λαβαίνουν νουθεσία
Μαθαίνουνε το σεβασμό από μικρή ηλικία.

Ο σύζυγος τη σύζυγο σέβεται κι αγαπά
Πως είναι σκεύος ασθενές ποτέ δεν το ξεχνά!
Μα και αυτή στον άνδρα της δείχνει υποταγή
Ξέρει καλά το ρόλο της και θα ευλογηθεί!

Αυτές είν' οι οικογένειες μες τη θεοκρατία
Θ' αποτελέσουν σύντομα μια νέα κοινωνία.
Πυρήνα αποτελούν αυτές μέσα στην εκκλησία
Γι' αγάπη θυσιαστική παίρνουν πρωτοβουλία.

Η αλήθεια είναι αδελφοί, χρειάζεται αγώνα,
Γιατί είμαστε όλοι ατελείς πλασμένοι από χώμα!
Μα μόνοι μας δεν είμαστε κι αυτό είναι καλό,
Δούλο μας έδωσε ο Θεός φρόνιμο και πιστό.

Πνευματική τροφή αυτός πλούσια μας προσφέρει
Στις συναθροίσεις τακτικά όλους μας εκπαιδεύει.
Γιατί είμαστε διαρρέοντα σκεύη και αστοχούμε
Στις διατάξεις του πιστά εμείς να ενεργούμε.

Μα είναι στοργικός Θεός την πλάση μας γνωρίζει
Ότι για κείνον κάνουμε , Αυτός αναγνωρίζει.
Εκείνος βλέπει τις καρδιές που 'χουν ευαισθησία
Τις επιλέγει στοργικά να γίνουν εκκλησία.

Ο Ιεχωβά μας διάλεξε για να 'μαστε δικοί του
Κάποιες γίνανε κόρες του και κάποιοι γίνανε γιοι του!
Σαν κοσμικοί ίσως ζούσαμε σε βούρκο και σε λάσπη
Άτομα ιδιοτελή και φορτωμένα πάθη.

Θυμάμαι κάποιους που 'ψαχναν σε όχθη ποταμού
Να βρούνε μες τη λάσπη ρινίσματα χρυσού.
Στη λάσπη όσο ήτανε δεν είχανε αξία
Μα αξίζουνε σαν κόσμημα μία περιουσία !
Εφόσον βλέπει κόσμημα ο Θεός την εκκλησία
Ας μείνουμε όλοι μακριά απ' την ακαθαρσία!

Για να 'χει τι να αποκριθεί σ' αυτόν που ονειδίζει:
ΔΕΣ! Έχω ένα λαό στη γη που τη ζωή αξίζει!
Μία ζωή αιώνια γεμάτη ευτυχία
Σε μία γη παράδεισο ,τέλεια κατοικία!

Σκεφθείτε λίγο αδελφοί της κάθε εκκλησίας,
Μέλη θ' αποτελέσουμε μιας νέας κοινωνίας.
Απ' τη χαρά το δάκρυ μας στα μάτια θα κυλήσει
Και η Αγάπη απ' την καρδιά τότε θα ξεχειλίσει.

Στον κραταιό μας το Θεό ας δώσουμε λατρεία
Γιατί αξίζει μόνο αυτός Θεία κυριαρχία!!