Η Κτίση το Φωνάζει

Κανένας στιχος ποιητη μήτε ζωγράφου χέρι
Τα έργα σου Ιεχωβά μπορεί να τα προφέρει!
Η πλάση σε δοξολογεί κι η κτίση το φωνάζει
Τόσο η δροσοσταλιά αυγής όσο και το χαλάζι!

Μωρία στα μάτια σου Θεέ του κόσμου η σοφία,
Εξελικτων και άθεων κάθε φιλοσοφία.
Ακόμη και τα άψυχα μπορούν να μας το πούνε
Νοήμων χέρι φρόντισε να δημιουργηθούνε

Τα δέντρα το Φθινόπωρο ρώτησε να σου πούνε
Πού μάθανε τις εποχές, τον χρόνο πως μετρούνε?
Ποιανού τα φύλλα ακούσανε σκεφτείτε εντολή,
Αφού θα κοκκινισουνε να πέσουνε στη γη?

Τα βροχερά τα σύννεφα κοίτα του ουρανού,
Και δώσε μιαν απάντηση αν διαθέτεις νου.
Που κρυβουν τις δεξαμενες και που τα στεγανά,
Στους ουρανούς πως κουβαλούν τόσα πολλά νερά?

Ποιος φύτεψε μες το βυθό θαλασσια ανεμώνη?
Και ποιος το αρχιπέλαγος το κάνει να φουσκώνει?
Όσον αφορά τα έμψυχα τα πλάσματα της φύσης
Μόνο που τα παρατηρείς σου δίνουν απαντήσεις

Τον Κορμοράνο κοίτα και τον Ερωδιο
Πετώντας φανερώνουν σοφό Δημιουργό
Ποιος χάρισε στον Ψιτακό φωνητικές χορδές?
Και ποιος στη Ζέβρα τράβηξε ασπρομαυρες γραμμές?

Ποιος καλλιτέχνης τα φτερά έχει φιλοτεχνήσει
Της πεταλούδας που πετά ελευθερη στη φύση?
Ποιος πρόσταξε τη μέλισσα γύρη να μεταφέρει
Απο ανθούς των λουλουδιών πως να παράγει μέλι?

Στην κατοχή της αργαλειο δεν εχει να μαθαίνει
Μα έργο τέχνης ο ιστός που η αράχνη υφαίνει
Κορώνα ποιος του φόρεσε ρώτησε το παγώνι
Και τα πολύχρωμα φτερά που χει και καμαρώνει?

Που βρίσκει τον ηλεκτρισμό και πια λάμπα ανάβει
Πυγολαμπίδα ας ήξερα μες το βαθύ σκοτάδι!
Ακόμη και τα αρπακτικά δείχνουνε με σοφία
Ότι βρεθήκανε στη γη απο δημιουργία

Κοίτα την λεοπάρδαλη, την τίγρη της Βεγγάλης,
Και το τσιτάχ , τον αθλητή ταχύτητας μεγάλης!
Του πάνθηρα το βάδισμα θαύμασε μες τα δέντρα.
Την πονηριά του λιονταριού , σαν στηνει την ενέδρα.

Τα πάντα μαρτυράνε σχέδιο και σκοπό
Δείχνωντας στους νοήμονες σοφό Δημιουργό
Και αν του κόσμου οι σοφοί δεν θέλουν να το δούνε
σύντομα φθάνει ο καιρός που θα καταισχυνθούνε !

Μα εμείς αίνο θα δίνουμε πάντοτε στον Θεό μας
διαλαλώντας πως Αυτός είναι ο Δημιουργός μας!!!!