Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Πηγή Έμπνευσης

Καθώς αυτά τα ποιήματα οι φίλοι μου διαβάζουν
Μια απορία πάντοτε σχεδόν όλοι εκφράζουν.

Πως είναι δυνατόν εγώ μέσα από κάποιους στίχους
Να ακουμπώ χορδές καρδιάς που εκφράζουν και εκείνους.

Η εκπαίδευση η σχολική ρόλο δεν έχει παίξει
Τελειόφοιτος δημοτικού με άριστα το έξι!
Αλήθεια αναρωτήθηκα και 'γω κάποια στιγμή
Που βρίσκω αυτή την έμπνευση και γράφω στο χαρτί?

Στην απορία σας αυτή τώρα θα απαντήσω
Θα προσπαθήσω ειλικρινά το γρίφο αυτόν να λύσω.

Μελέτη και συνάθροιση στο νου δίνουν τροφή
Μα δύναμη στην πένα μου δίνει η προσευχή.

Γι αυτό ας μη βιαστεί κανείς να πει μπράβο σε μένα,
Ο έπαινος ανήκει αλλού στον Στοργικό Πατέρα.

Για κάθε ποίημα απ' αυτά πρέπει να ομολογήσω
Καλή θέλει διάθεση για να δημιουργήσω.

Γι αυτό φροντίζει άριστα αυτή που αγαπώ
Η σύντροφός μου στη ζωή και την ευχαριστώ!
Πιστεύω να σας λύθηκε τώρα η απορία
αν γράφω τέτοια ποιήματα ποιος είναι η αιτία.

Στον ΓΙΑΧ ανήκει ο έπαινος η Δόξα και ο Αίνος
Αυτός μου δίνει έμπνευση κι ας είμαι χωματένιος!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου