Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Νοερός Καθρέφτης

Τούτο το ποίημα που κρατάς στα χέρια και διαβάζεις
Είναι καθρέφτης νοερός που μέσα εσύ κοιτάζεις.
Εγώ πρώτος τον κοίταξα κι είδα τον εαυτό μου
Συγχώρα με αναφώνησα με φόβο στο Θεό μου!

Και συ μην παρεξηγηθείς αν δεις τον εαυτό σου
Μες στον καθρέφτη αφού κοιτάς θα δεις το πρόσωπό σου.
Βλέπω αδελφέ χτενίζεσαι και την χωρίστρα ισιώνεις
Και συ αδελφούλα βάφεσαι γελάς και καμαρώνεις.

Έτσι καμάρωνα κι εγώ εκεί τον εαυτό μου
Και για ψεγάδια κοίταγα να βρω στο πρόσωπό μου
Μόνο ψεγάδια πίστευα θα ‘χε το πρόσωπό μου
Τέλειο αν και ατελή είχα τον εαυτό μου.

Κι αν τούτο είν’ αμάρτημα, Θεέ μου συγχώρεσε με
Με έλεος Δημιουργέ ζητάω άλειψέ με!
Είμαι καλός Χριστιανός το ‘χω αυτό τσεκάρει
Πρόβατο ήμουν ανέκαθεν δεν ήμουνα κριάρι.

Γι αυτό και αυτοέλεγχο έκανα εγώ συχνά
Κοιτώντας τον καθρέφτη που δίνει ο Ιεχωβά.
Κι ενώ τα έβλεπα καλά όλα στον εαυτό μου
Δεν θα το έλεγα αυτό για κάποιον αδελφό μου!

Αργεί να ‘ρθει συνάθροιση αν και διορισμένος
Με τεύχη ασημείωτα, δεν είναι διαβασμένος!
Το ίδιο κι η γυναίκα του που τα γνωρίζει όλα
Με δίχως τύψεις θα ‘λεγα πως είναι κουτσομπόλα.

Ίσως αυτά που έβλεπα πράγματι να ‘χαν βάση
Μα δυστυχώς την πίστη μου είχαν επηρεάσει.
Με σκέψεις και πικρόχολα λόγια είχα αμαρτήσει
Ξεχνούσα, πνεύμα του Θεού τον είχε διορίσει!

Απέφευγα επιμελώς να ‘μαι στην συντροφιά του
Έκρινα τις παρέες του , την οικογένειά του.
Κι όμως ζητούσα απ’ τον Θεό ,σκύβοντας το κεφάλι
Δύναμη για να συγχωρώ αυτούς που είχανε σφάλλει.

Βεβαίως και μου έδινε δύναμη ο Θεός,
Εγώ όμως δεν την έβλεπα γιατί ήμουνα τυφλός!
Ενώ στο μάτι του αδελφού έβλεπα ένα χορτάρι
Μες στο δικό μου δυστυχώς υπήρχε ένα δοκάρι!

Με προσευχή στον Ιεχωβά άνοιξα τη γραφή
Του αποστόλου Παύλου διάβασα επιστολή.
«Η αγάπη θα καλύψει πλήθος αμαρτιών»
Βεβαίως και τα σφάλματα όλων των αδελφών!

Κατάλαβα πως έσφαλα για ακόμα μια φορά
Συγνώμη αμέσως ζήτησα απ’ τον Ιεχωβά!
Αυτόν που διάλεξε ο Θεός να Του αφιερωθεί
Εγώ χωρίς ενδοιασμούς του ‘κανα κριτική.

Των αδελφών τα σφάλματα εάν μας ενοχλούνε
Μήπως και μεις δεν σφάλουμε, ας αναρωτηθούμε!
Τα χίλια χρόνια ο Θεός γι αυτό θα μας τα δώσει
Τα λάθη του ο καθένας μας για να τα διορθώσει.

Αν κάποιον δεν τον συμπαθείς, τώρα αδελφέ φαντάσου
Στο νέο κόσμο του Θεού να έχεις γείτονά σου!
Μ’ όλους λοιπόν τους αδελφούς να ‘μαστε αγαπημένοι
Μεγάλη θλίψη έρχεται και τι μας περιμένει!

Ίσως αυτόν που σήμερα να μην τον συμπαθούμε
Να γίνει αιτία μια στιγμή εμείς για να σωθούμε!
Γι αυτό λοιπόν ας μοιάσουμε όλοι του Ιεχωβά
Που δεν λογίζει σφάλματα μα βλέπει την καρδιά.

Αιτία ας μην γίνουνε για να σκανδαλιστούμε
Τα λάθη κάποιων αδελφών και ας λογικευθούμε
Κι αφού είναι φαινόμενο αυτό της εποχής
Παράδειγμα επίσκοπος είπε περιοχής.

Μίλησε για σκαντζόχοιρους που ζουν σε κρύα μέρη
Τι κι αν δεν έχουν λογική διδάσκουνε εν μέρει.
Από το κρύο της νυχτιάς κάποιοι απ’ αυτούς ψοφούσαν
Μα βρήκαν μία μέθοδο και έτσι όλοι ζούσαν.

Κάνοντας έναν κύκλο σαν έπεφτε η βραδιά
Ο ένας πλάι στον άλλο κρατιόντουσαν ζεστά
Αυτό ήταν επώδυνο και πρόβλημα μεγάλο
Τ’ αγκάθια του ενός, τρυπούσανε τον άλλο!

Μα η μέρα όταν χάραζε τους έβρισκε εκεί
Ίσως να ‘χαν ματώσει, μα ήταν ζωντανοί!
Πλάσματα δίχως νόηση ξέρουν να επιβιώνουν
Μα και διδάσκουν αδελφούς το πώς να συμβιώνουν!

Σε ευχαριστούμε Ιεχωβά, με την δημιουργία
μας λύνεις κάθε πρόβλημα και κάθε απορία.
Καλά θα κάνουμε λοιπόν μη δυσανασχετούμε
Αν αγκαθάκια αδελφών λίγο μας ενοχλούνε!

Καλύτερα από αδελφούς λίγο γρατζουνισμένοι
Γιατί αν φύγουμε μακριά είμαστε πεθαμένοι!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου