Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Έτερον ήμισυ

To ποίημα αυτό σ’ όλες εσάς θα το αφιερώσω
Που ψάχνετε για σύζυγο, μήπως και σας γλιτώσω.
Μπελάδες μα και βάσανα, μπροστά σας θα τα βρείτε
Μες απ’ τον κόσμο σύντροφο, αν ψάχνετε να βρείτε!

Του ανθρώπου ο προορισμός για πάντα ήταν να ζήσει,
Να βρει ένα σύντροφο καλό και σπιτικό ν’ ανοίξει.
Τo όνειρο κάθε αδελφής είν’ να ντυθεί νυφούλα,
Σε θεοκράτη αδελφό να δώσει την καρδούλα.

Σήμερα, θλίβομαι ειλικρινά, όταν μαθαίνω δικά μας παιδιά,
Σύντροφο ψάχνουν στον κόσμο να βρουν, ότι διδάχτηκαν το
αγνοούν!

Φοβούνται όπως λένε μη μείνουν στο ράφι
Αποφασίζουνε βιαστικά και πέφτουν σε λάθη.
Μην ομοζυγείτε λέει με απίστους η γραφή,
Θα ‘ταν λάθος μία Μάρτυς κοσμικό να παντρευτεί!

Το θέμα είναι προσωπικό ίσως κάποιες πιστεύουν
Τη γνώμη ωρίμων αδελφών για αυτό και δε γυρεύουν!
Μα υπήρξαν κι άλλες αδελφές, που ‘παν θα τον αλλάξω,
Δε βλέπαν τα εμπόδια και πέσανε σε λάκκο.

Στη Βαβυλώνα λεν’ εγώ δεν πρόκειται να μπω
Ο γάμος ο δικός μου θα ‘ναι πολιτικός.
Είναι , πιστέψτε με, καλό παιδί.
Το θεό αγαπάει, στ’ αλήθεια πολύ!
Για μένα θα έκανε τα πάντα αυτός
Να δείτε πως σύντομα θα γίνει αδελφός!
Ούτε αδελφό δε θα ‘βρισκα να ‘ναι τόσο καλός
Νομίζω πως τον έστειλε σε μένα ο Θεός!

Καθημερνά βρισκόμαστε κάνουμε γνωριμία
Για το Θεό μας του μιλώ, κάνω και μαρτυρία!
Πιστεύω είναι πρόβατο, φαίνεται απ’ την όψη,
Κάποιες κακές συνήθειες μου είπε πως θα κόψει.
Στο σπίτι του τους Μάρτυρες, κανένας δε χωνεύει,
Μ’ αφότου γνωριστήκαμε, συνέχεια τους παινεύει!

Μα σύντομα θα ξεχαστούν λόγια και υποσχέσεις,
Να ζεις με έναν κοσμικό, πες μου, πώς θα μπορέσεις?
Πλέον συχνά δε θα ‘ρχεσαι εσύ στις συναθροίσεις,
Συνέπεια επιλογής, με κοσμικό να ζήσεις.
Σκέφτηκες άραγε ποτέ , παιδιά αν αποκτήσεις,
Πώς θα φερθείς όταν σου πει, «θέλω να τα βαφτίσεις»?
Γενέθλια μα και γιορτές θα θέλει να τηρήσεις,
Σε ρεβεγιόν με κοσμικούς να τον ακολουθήσεις!

Δέντρο Χριστουγεννιάτικο, σε βλέπω να στολίσεις,
Το Πάσχα με τους συγγενείς, και σούβλα θα γυρίσεις!
Ότι διδάχτηκες πιστά τα ‘σβησες για έναν άντρα,
Κι απ’ του Πατέρα Ιεχωβά, έξω είσαι την μάντρα!
Στη θέση σου δε θα ‘θελε καμία να βρεθεί,
Το σπιτικό που έστησε, να δει καταστροφή!

Και σεις γονείς προσέξετε! Δείξτε το στα παιδιά σας,
Πως βάρος δεν είναι αυτά, αν βρίσκονται κοντά σας!
Μη λέτε στον ορίζοντα, δε φαίνεται γαμπρός,
Προσέξτε μας παρατηρεί , Διάβολος πονηρός!
Και ευκαιρίες άφθονες, σίγουρα θα προσφέρει,
Δικά του να κάνει τα παιδιά, ίσως και καταφέρει!

Το πνεύμα το σκαπανικό περνάμε στα παιδιά μας
Βρίσκεται νέο σύστημα πάρα πολύ κοντά μας!
Εκεί όλοι οι ελεύθεροι, τέλειο θα βρουν ταίρι,
Και Ευλογία θα ‘χουνε απ’ του Θεού το Χέρι!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου