Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ζωντανές Αναμνήσεις

Τους φίλους και τους συγγενείς αυτούς που έχω χάσει
Αναπολώ πόσες φορές μαζί είχαμε γελάσει
Ταξίδια και διακοπές, όμορφα γλέντα συντροφιές,
Στο νου έχω φυλάξει, όσο η καρδιά μου θα χτυπά δεν θα τους διαγράψει
Νέοι χάσανε τη ζωή ,μικροί σε ηλικία, αρρώστιες κι ατυχήματα μεγάλη αδικία

Μα πότε ήταν δίκαιος ο θάνατος αλήθεια;
Τραύματα αφήνει ανοιχτά πληγές μέσα στα στήθια.
Σπίτια ,ντουβάρια άψυχα, χρήμα περιουσία,
Άλλοι τώρα τα χαίρονται μεγάλη ειρωνεία

Μοιάζει η ζωή μας με νερό που βράζει και κοχλάζει
Που αμέσως γίνεται ατμός και τούτο με τρομάζει.
Ρόλο πλέον στο θάνατο δεν έχει η ηλικία
Αναρωτιέμαι της ζωής ποια είναι η αξία;

Τα πρόσωπα όλων αυτών που χάθηκαν θυμάμαι
Όταν τους συλλογίζομαι ειλικρινά λυπάμαι
Νωπή είναι η εικόνα τους όπως και η φωνή τους
Σαν χτες μου φαίνονται οι στιγμές που πέρασα μαζί τους

Δεν ξέρω αν θα πρέπει να νοιώθω τυχερός
Εφόσον αναπνέω και είμαι ζωντανός
Μα νοιώθω ευγνωμοσύνη και προς τους δυο γονείς μου
Που έβαλαν θεμέλιο καλό μες τη ζωή μου

Μου δείξαν την αλήθεια για τον Δημιουργό
Τους λόγους που θα είχα να Τον υπηρετώ
Τον λόγο που θυσίασε για μας Αυτός τον γιο του

Επίσης μου φανέρωσαν τον ένδοξο σκοπό του
Αυτό που απαλύνει τον πόνο ενός χαμού
Είναι αυτό που έχουμε όλοι εμείς στο νου
Είν’ η διαβεβαίωση απ’ τον Δημιουργό

Λέει πως θ’ αναστήσει τον κάθε ένα νεκρό
Υπέροχο θα ναι αυτό μα ας αναρωτηθούμε:
Θα είμαστε εμείς εκεί να τους υποδεχτούμε;

Σίγουρα όλοι πονέσαμε για κάποιον συγγενή μας
Παρότι η ανάσταση είναι πεποίθησή μας
Σκεφτείτε όμως τη θλίψη του όταν θ’ αναστηθεί

Αν κάποιος απ’ το σπίτι του δε βρίσκεται εκεί
Ίσως να είναι σύντροφος, ίσως και τα παιδιά του
ένα αναπάντητο γιατί μαχαίρι στην καρδιά του

Χάσαν την ευκαιρία να βρίσκονται εκεί
Κι αυτό θα τον πληγώσει δεν θα τους ξαναδεί
Αν θέλουμε λοιπόν εμείς να είμαστε εκεί
Θα πρέπει ο καθένας μας τώρα να εργαστεί

Τραπεζικοί λογαριασμοί σπίτια περιουσία
Στα μάτια του Ιεχωβά δεν έχουνε αξία
Για ένα όνομα καλό πρέπει ν’ αγωνιστούμε
Μες το βιβλίο της ζωής γραμμένο να το δούμε

Όσον αφορά τον θάνατο που τώρα μας πληγώνει
Ταξίδι είναι κοντινό που σύντομα τελειώνει
Όλοι οι ταξιδιώτες του τότε θα επιστρέψουν
Τα προσφιλή τους άτομα σίγουρα θα γυρέψουν

Εύχομαι να ‘μαστε εκεί να τους υποδεχτούμε
Μαζί τους στον παράδεισο αιώνια να ζούμε

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου