Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Διήγημα Ζωής

Για σένα που βαρέθηκες τα ίδια και τα ίδια
μα όμως σου αρέσουνε τα νοερά ταξίδια
σε προσκαλώ να ρθεις μαζί ,για ακόμη ένα ταξίδι
και ανεξίτηλο στο νου να δεις πως θα σου μείνει.

Θα γυρίσουμε πίσω στο παρελθόν, στο 29 περίπου Μ.Χ
Γι αυτό και αλλάξαμε ενδυμασία,
σανδάλια στα πόδια για ρούχο μανδύα.
Σε επαρχία είμαστε κοντά στην Ιουδαία
Σε δρόμο φαρδύ πλακόστρωτο βαδίζουμε παρέα.

Στην άκρη του δρόμου έμποροι πάγκους έχουνε στήσει
Το όνειρο του καθενός νωρίς να ξεπουλήσει
Η μυρωδιά μπαχαρικών διάχυτη στον αέρα
Και κάποιοι μικροπωλητές φωνάζουνε πιο πέρα.

Στην άκρη φοινικόδεντρα ωραία φυτεμένα
Τα σπίτια είναι χαμηλά με πλίνθους είν' χτισμένα
Εδώ μέσο μεταφοράς είναι τα γαϊδουράκια
Κάρα με βόδια φέρνουνε εμπόρων την πραμάτεια.

Παρότι είναι πολύ νωρίς έχει πολυκοσμία
Συνωστισμός πολλές φωνές στη διπλανή πλατεία
Μοιάζει με διαπληκτισμό κάποιων με γραμματείς
Γεμάτοι περιέργεια πήγαμε και εμείς.

Στο κέντρο ένας άνθρωπος έλεγε με πυγμή
Πως απ' τη λέπρα μόλις χθες είχε θεραπευτεί
Τους έλεγε ένας άνθρωπος ονόματι Ιησούς
Βρισκότανε στον τόπο τους και γιάτρευε πολλούς!

Τους είπε ότι κήρυττε και ήταν προσιτός
Και έλεγε πατέρας του πως ήταν ο Θεός
Κάποιος από το πλήθος καθόταν πιο μπροστά
Είπε το όνομα Ιησούς το άκουσε ξανά,
Κρασί είχε κάνει το νερό σε γάμο στην Κανά

Να μάθουν που ήταν ο Ιησούς σχεδόν ρώτησαν όλοι
Τους είπε στην Καπερναούμ μια μακρινή τους πόλη
Αμέσως ξεκίνησαν πολλοί θέλοντας να τον βρούνε
Σε άμαξα καταφέραμε και μεις να ανεβούμε.

Μετά από ώρες φτάσαμε και μεις σ' αυτήν την πόλη
Με έκπληξη είδαμε γι' αυτόν ,εκεί μιλούσαν όλοι
Ψάχνοντας για κατάλυμα εκεί κοντά να βρούμε
Να μείνουμε το βράδυ και να ξεκουραστούμε
Περάσαμε τυχαία έξω από μια οικία
Κάποιου αξιωματικού και είχε οχλαγωγία

Τον υπηρέτη του είδαμε σε κάποιους να μιλάει
Χαρούμενος τους έλεγε πως ξαναπερπατάει
Έλεγε τον θεράπευσε ο Κύριος Ιησούς
και ότι τον απάλλαξε από πόνους φοβερούς

Τα ίδια σχεδόν ακούσαμε ακόμη μια φορά
Από γυναίκα που ήτανε του Πέτρου η πεθερά
«ψηνόμουν απ' τον πυρετό, οι πόνοι ήταν φρικτοί,
Μα μόλις το χέρι μου άγγιξε είχα θεραπευτεί»

Λαχτάρα να τον δούμε είχαμε από κοντά
Μας είπαν πού θα ήταν σαν έπεφτε η βραδιά
Κινήσαμε να πάμε, κει που μας είχαν πει
Μα κάποιοι μας προλάβανε ήταν ήδη εκεί

Ο κόσμος ήταν αρκετός μα υπήρχε ησυχία
Για ώρα μίλαγε ο Ιησούς για κάποια Βασιλεία
Από τη θέση που ήμουνα μπόρεσα να τον δω,
Πως ήτανε θα ήθελα σε όλους σας να πω

Εκτός ότι μιλούσε πάντα με παρρησία
Μανδύα λινό ολόλευκο είχε ενδυμασία
Δεν είχε ύφος άρχοντα έδειχνε ταπεινός
Για όλους τους ανθρώπους ήτανε προσιτός

Το πρόσωπο του έκπεμπε γαλήνη και ηρεμία
Και η ζεστή του η φωνή θέρμη ,φιλευσπλαχνία
Στο βλέμμα του η συμπόνια ήτανε φανερή
Γι αυτόν αξία είχανε μεγάλοι και μικροί.

Μα η μέρα έφυγε γοργά και έφτασε το βράδυ
Και ξάφνου ακούστηκαν φωνές μες το βαθύ σκοτάδι
Ήταν από ανθρώπους που 'ταν απελπισμένοι
Φέραν μαζί τους συγγενείς που 'ταν δαιμονισμένοι

Εξέβαλε τους δαίμονες αμέσως ο Ιησούς
Και θεραπεία έδωσε με μιας σ' όλους αυτούς
Την άλλη μέρα ο Ιησούς πήγε στη Γαλιλαία
Για να κηρύξει και εκεί της Βασιλείας νέα

Έγειρε στο πλοιάριο λίγο να κοιμηθεί
Μα όμως ξάφνου ξέσπασε θαλασσοταραχή
Τη θάλασσα επέπληξε και επήλθε ηρεμία
Γαλήνεψαν τα κύματα υπήρξε νηνεμία

Καθώς φτάσαν απέναντι με όψη αγριεμένη
Μες απ' τα μνήματα ορμούν δύο δαιμονισμένοι
Τους δαίμονες εξέβαλε αμέσως ο Ιησούς
Σ' ένα κοπάδι γουρουνιών τους έστειλε αυτούς
Μα τα γουρούνια σε γκρεμό πέσανε και χαθήκαν
Και κάποιοι απ' αυτό το γεγονός φαίνεται πειραχτήκαν

Αφότου στην Καπερναούμ επέστρεψε ξανά
Έχοντας μαθητές μαζί άρχισε να μιλά
Τα πλήθη ακούν με θαυμασμό Πάνω του κάθε μάτι
Μα κάποιοι έναν παράλυτο φέρανε σε κρεβάτι
«Σήκω κι οι αμαρτίες σου» του είπε «συγχωρούνται»
Μα κάποιοι γραμματείς πιο κει δείξαν να ενοχλούνται

Την ώρα εκείνη άρχοντας επίσημα ντυμένος
Με δάκρυα τον προσκυνά απογοητευμένος
Είν' ο γνωστός Ιάειρος εδώ τον ξέρουν όλοι
Του λέει μάλλον πέθανε η μονάκριβή του κόρη

«Αν θέλεις έλα σπίτι μου το χέρι της ν' αγγίξεις
Ξέρω από το θάνατο μπορείς να την ξυπνήσεις»
Με βλέμμα όλο συμπόνια τον έπιασε απ' τον ώμο
«Πάμε» του λέει ο Ιησούς και βγήκανε στο δρόμο

Ακολουθώντας τον Ιησού βαδίζοντας στο δρόμο
Κάποιος μας σπρώχνει βίαια μες τον πολύ τον κόσμο
Ανάμεσα μας πέρασε μια άρρωστη κυρία
Δώδεκα χρόνια έπασχε από αιμορραγία

Του ενδύματος τα κρόσσια μπόρεσε ν' ακουμπήσει
Μα έγινε η αιτία ο Ιησούς να σταματήσει
Με βλέμμα συμπονετικό γύρισε και την είδε
«Η πίστη σου σ' έκανε καλά» φιλεύσπλαχνα της είπε

Μετά από λίγη ώρα φτάσαμε στην οικία
του άρχοντα Ιάειρου Και να η δυστυχία!
Απ' έξω έκλαιγαν πολλοί με σπαραγμό και πόνο
μέσα περάσαμε και μεις δεν μείναμε στο δρόμο.

«Μην κλαίτε» λέει ο Ιησούς «δεν πρέπει να πονάτε.
Γιατί η μικρή δεν πέθανε θα δείτε πως κοιμάται»
Κάποιοι δυσανασχέτησαν και κάτι μουρμούρισαν
Μα τον Ιησού οι δυο γονείς στην κόρη οδηγήσαν

Κοιτώντας προς τον ουρανό της άγγιξε το χέρι
Και στη ζωή απ' το θάνατο ευθύς επαναφέρει
Τη θέση πήρε η χαρά στο πριν πιο λίγο δράμα,
Μα ήτανε σαφώς για μας, το πιο μεγάλο θαύμα!

Φεύγοντας απ' το σπίτι υπήρχε οχλαγωγία
Πολλοί ρωτούσαν τον Ιησού τι είναι η Βασιλεία
Μα να! Εμπρός μας δυο τυφλοί φωνάζουν «ελέησε μας!
Κι απ' το σκοτάδι το φρικτό αν θες απάλλαξέ μας»

Αμέσως τους σπλαχνίστηκε και άπλωσε το χέρι
Στα μάτια και των δυο τυφλών το φως επαναφέρει
Του φέρανε κι έναν μουγγό που ήταν δαιμονισμένος
Σε άσχημη κατάσταση βρισκόταν ο καημένος

Αφού τον ελευθέρωσε από τον δαίμονά του,
Του 'δωσε θαυματουργικά μαζί και τη λαλιά του.
Θ' άρχιζε την επαύριο είπε περιοδεία
Να μάθουν κι άλλοι άνθρωποι Νέα της Βασιλείας

Γι' αυτό το έργο ήθελε να έχει βοηθούς
Μετά απ' το πλήθος διάλεξε ανθρώπους προσιτούς
Τα πλήθη σπλαχνιζότανε γιατί ήτανε γδαρμένα
Πρόβατα του θυμίζανε που 'χασαν τον ποιμένα

Τα θαύματα συνεχίστηκαν μα ευτυχώς για μένα
Στα τέσσερα ευαγγέλια είναι καταγραμμένα!

Τελειώνοντας το νοερό ταξίδι αδελφέ μου
Για τον Ιησού τον Βασιλιά την άποψη σου πες μου!

Διαβάζοντας θα νοιώσεις πως είσαι μαθητής του
Για πιο λόγο βαπτίστηκε, κι έδωσε τη ζωή του!
Τι προεσκίαζαν θα δεις τα τότε θαύματα του
Και η καρδιά θα σ' οδηγεί ακόμη πιο κοντά του!

Τον ΓΙΑΧ ευγνωμονούμε γι' αυτήν την εκλογή
Τον Γιο του Βασιλέα να κάνει και Κριτή.
Εύχομαι στη χιλιετή που θα 'ρθει Βασιλεία
Να 'μαστε όλοι μας εκεί να ζούμε με Ευτυχία!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου