Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Πνευματικό Ναυάγιο

Αιτία για να θυμηθώ μια πρόσφατη ιστορία
Έγινε η δημόσια που 'χαμε ομιλία.
Προνόμιο είχα φέτος να φιλοξενηθώ, σ'ένα χωριό
στις Γούβες, σε κάποιον αδελφό.
Στη βόρεια την Εύβοια, κοντά στην Ιστιαία
Και πέρασα πιστέψτε με πάρα πολύ ωραία.

Μακριά από την πόλη, νέφος και φασαρία
Αισθάνθηκα πως ήμουνα μέσα στην Βασιλεία.
Το άρωμα των πεύκων ήταν μεθυστικό
Πολύ κοντά στο σπίτι έβρισκες τον γιαλό.

Ο αδελφός κατείχε δίπλωμα καπετάνιου
Θαρρώ κάποιοι τον ξέρετε, τον Παπαϊωάννου.
Έχει ένα σκάφος φουσκωτό, συχνά μ'αυτό ψαρεύει
Στο σπίτι του φιλόξενα τους αδερφούς φιλεύει.

Στο ψάρεμα μια μέρα πήγα κι εγώ μαζί
Εφόσον έχω άδεια ερασιτεχνική.
Πορεία τρία τέταρτα, φαινόταν και η Σκιάθος
Ο αδελφός τη μηχανή έσβησε από το σκάφος.

Παρ'ότι μεσοπέλαγα κι απ'την ακτή μακριά
Μου είπε κρύβουν ύφαλους ετούτα τα νερά.
Μου 'πε μεγάλα ψάρια βρίσκει πάντα εδώ
Γιατί έχει ναυάγια κάτω απ'το νερό.

Φορέσαμε τις μάσκες μας, πέσαμε στο νερό
Το θέαμα για μένα ήταν τρομακτικό.
Υπήρχανε ναυάγια πάρα πολύ παλιά
Ίσως απ'το σαράντα μπορεί και πιο παλιά.

Κουφάρια πλοίων, μέταλλα, παντού διεσπαρμένα
Δε διακρίνονται εύκολα γιατί 'ναι σκουριασμένα.
Ο αδελφός μου είπε στην άλλη την πλευρά,
του υφάλου πως υπάρχουνε πολύ ρηχά νερά.

Η αλήθεια είναι κουράστηκα να φτάσω ως εκεί,
Μα άξιζε τον κόπο για εκείνο που 'χα δει.
Σε βάθος δέκα μέτρα ήταν ναυαγισμένο
Ένα μεγάλο κότερο στην πρύμνη χτυπημένο.

Εντύπωση μου έκανε που είχε βυθιστεί
Βυθόμετρο και με ραντάρ είχε εξοπλιστεί.
Έμαθα το ναυάγιο πως είχε γίνει βράδυ
Αυτόματη πλοήγηση μάλλον του είχαν βάλει.

Τι κι αν υπήρχε φάρος στα ύφαλα νερά
Τη νύχτα εκείνη ρεύματα υπήρχαν ισχυρά.
Γι'αυτούς που ήταν μέσα θα 'τανε φοβερό
Μεσάνυχτα ένα τράνταγμα κι ύστερα στο νερό.

Είπαν πως δε συμφέρει για να ρυμουλκηθεί
Το σκάφος το πολυτελές θα μείνει πάντα εκεί.
Όλη του η πολυτέλεια δεν έχει πια αξία
Για συναγρίδες και σαργούς έγινε κατοικία.

Αιτία που θυμήθηκα αυτή την ιστορία
Όπως σας είπα στην αρχή ήταν η ομιλία.
Το θέμα της ανέφερε αν κάποιος αστοχήσει
Η πίστη του σε μια στιγμή μπορεί να ναυαγήσει.

Ίσως να ήταν σταθερός και ισχυρός στην πίστη
Και να απορούσε με αυτούς που 'χαν παραστρατήσει.
Η ομιλία τόνιζε, για να 'ναι ισχυρή
η πίστη του Χριστιανού πρέπει να αγωνιστεί.

Ένας αγώνας διαρκής χωρίς περικοπές
Με συνεχή μελέτη μέσα από τις Γραφές.
Αφού η ανθρωποθάλασσα είναι του Σατανά
Υφάλους κρύβει, ρεύματα που είναι ισχυρά.

Η Βίβλος είναι φάρος που μας καθοδηγεί
Αν την εμπιστευόμαστε κανείς δεν θα χαθεί.
Το θέμα αυτό κανένας μην πει δεν μ'αφορά
Πριν καταλάβει θα 'ναι βορά του Σατανά.

Ίσως έτσι πιστεύανε κάποιοι απ'τους αδελφούς
Που εμείς τους θεωρούσαμε πάρα πολύ πιστούς.
Μπορεί να φυλακίστηκαν να 'χανε διωγμό
Μα δυστυχώς σε ύφαλο χτυπήσανε κρυφό.

Αλώβητοι περάσανε μέσα απ'την τρικυμία
Μα δυστυχώς ναυάγησαν ενώ είχε ηρεμία.
Υπάρχουν παραδείγματα ανθρώπων βιβλικών
Ο Μωυσής, γνωρίζουμε, ήταν ένας εξ'αυτών.

Η πίστη του προς τον Θεό ήταν σαφώς μεγάλη
Μα η ανθρώπινη ατέλεια τον έκανε να σφάλλει.
Ήταν μια λάθος κίνηση, στιγμή μιας αστοχίας
Που 'γινε αιτία να μη μπει σε γη επαγγελίας.

Καθένας από ,'μας λοιπόν, ας αναρωτηθεί:
Πιστεύω πως η πίστη μου είναι πιο ισχυρή;
Και είμαι πιο ακέραιος από τον Μωυσή;
Να διευθύνει την καρδιά, ποιον βάζω καπετάνιο;
Εάν κοιτάξω μέσα της τι βρίσκεται πιο πάνω;

Πορεία ας μην αλλάζουμε ακολουθώντας άλλους
Η Βίβλος χάρτης ναυτικός που δείχνει τους υφάλους.
Πνευματικό ναυάγιο ποτέ μην υποστούμε
Υποσχεμένη νέα γη όλοι εμείς να δούμε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου