Επίλογος

Τα ποιήματα γίναν πουλιά, κάτασπρα περιστέρια.
Χαίρονται ελεύθερα να ζουν στον αδελφών τα χέρια.

Μην ψάξεις ποιος τα έγραψε, έπαινο μην του δώσεις,
Άλλος δίνει το χάρισμα, αίνο σ' Αυτόν να δώσεις.

Στα χέρια του τα τρυφερά άφησα την καρδιά μου,
Και 'κείνη τον ευγνωμονεί μέσα απ' τα ποιήματά μου!!

ΜΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Θεϊκή Απαίτηση

Ένα μικρό κορίτσι με έξυπνα ματάκια
Εχθές μου χαμογέλασε φορούσε κορδελάκια
Ξέροντας πως την αγαπώ ήρθε στην αγκαλιά μου
Το κεφαλάκι έγειρε επάνω στην καρδιά μου.

Και τούτο με συγκίνησε και μ’ έκανε να κρύψω
Το δάκρυ μου που κύλησε γρήγορα να σκουπίσω.
Είναι δεν είναι δέκα χρονών το μικρότερο μέλος τριών αδελφών
Ποιο είναι τ’ όνομά της δεν έχει σημασία
Ίσως να ‘ναι Δανάη, Άννα ή Ναταλία.

Μοναδικό της στήριγμα στο σπίτι η μαμά της
Αφού τροχαίο τραγικό στέρησε τον μπαμπά της.
Προετοιμασμένη πάντοτε είναι στις συναθροίσεις
Τα σχόλιά της εύστοχα σαν δίνει απαντήσεις.

Διδάχτηκε από μικρό να ‘ναι κοινωνικό
Μ’ αγάπη χαιρετάει τον κάθε αδελφό.
Την καμαρώνουμε όλοι μας σαν κάνει ομιλία
Και όταν για το έργο κλείνει συνεργασία.

Τους ύμνους πάντα ψάλλει μέσα από την ψυχή της
Κι όσοι μιλούν γι’ ανάσταση είν’ οι καλύτεροί της.
Σχεδόν στην ηλικία της παιδί έχω κι εγώ
Κι αυτό ίσως με κάνει σε κείνην προσιτό.

Νοιώθει ότι την αγαπώ κι εγώ πάρα πολύ
Το χάδι στα μαλλάκια της γυρεύει και φιλί.
Προσεύχομαι ειλικρινά να ‘ναι πάντα καλά
Αυτή και όλα τα παιδιά που είναι ορφανά.

Μέσα στις εκκλησίες μας υπάρχουν αδελφοί μας
Που ‘χουν ανάγκη ενθάρρυνσης και υποστήριξής μας.
Ίσως να είναι χήρες μπορεί και ορφανά
Που σίγουρα πονάει γι’ αυτά ο Ιεχωβά.

Ευθύνη έχουμε όλοι μα για κείνους να νοιαστούμε
Νόμος γραμμένος στη Γραφή να ενδιαφερθούμε.
Πρωτοβουλία ας πάρουμε όλοι κι ας πλατυνθούμε
Και με ειλικρινή καρδιά ας αναρωτηθούμε:

Πόσες φορές τους κάλεσα στο σπίτι για να φάμε
Ή πότε τους προσκάλεσα μια βόλτα για να πάμε;
Δικοί μας είναι αδελφοί πρέπει να τους σταθούμε
Τον πόνο και την θλίψη τους μαζί να μοιραστούμε

Γιατί όταν μοιράζετε ο πόνος ελαφρένει
Κι αυτοί που μένουν μόνοι τους δεν νοιώθουνε σαν ξένοι.
Κι εσύ αδελφέ μου που ακούς, το ποίημα μου στοχάσου
Ίσως υπάρχουν χήρες και ορφανά κοντά σου!

Ίσως δεν είναι η μικρή που ‘χει τα κορδελάκια
Μα σίγουρα υπάρχουνε χήρες που ‘χουν παιδάκια!
Απαίτηση είναι Θεϊκή γι αυτό και αφυπνίσου
ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΝΟΙΩΣΕ Τ’ ΟΡΦΑΝΟ ΤΗ ΧΗΡΑ ΑΔΕΛΦΗ ΣΟΥ!

A .M

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου